Dienstag, 25. November 2014

نتیجه ی این بازی ها و کشمکش ها چیزی جز سرگرم کردن خود و دیگران

نتیجه ی این بازی ها و کشمکش ها چیزی جز سرگرم کردن خود و دیگران گذراندن وقت پا در
هوا نگهداشتن همه چیز و از این ستون به آن ستون کردن نیست. و
چنین وضعیتی به هر حال قابل دوام نخواهد بود. بحران فراگیر موجود با این گونه سیاست ها نه
تمدیل که تعمیق و تشدید می شود. بحران منحصر به اردوی اصلاح طلبان نیست, بلکه سراپای نظام
.را گرفته است . جبهه ی حاکم بیش از نیروهای اصلاح طلب در بحران و استیصال است
استراتژی بازدارندگی فعال جریان اصلاح طلبی استراتژی بحران و حادثه آفرینی بستن مطبوعات
بی مصرف کردن نهادهای انتخابی سیاست رعب و سرکوب چماق قوه ی قضاییه شورای نگهبان و
 مجمع تشخیص مصلحت هیچ کدام نتوانست روند انفرادی و فروپاشی را متوقف سازد بلکه به عکس
به شتاب بخشید.و
تدابیر فوق به جای تحکیم نظام پایه های آن را متزلزلتر  ساخت. حاصل اعمال فشار علیه نیروهای
اصلاطلب و تضعیف آن ها برخلاف تصورات اقتدارگرایان وارد آوردن ضربه بر کل نظام و
رویگردانی بیشتر مردم از آن بود. به قول آقای روحانی رئیس جمهور ایران و هشدار او اصلاح طلبان
حایل میان مردم و نظام بودند. تا رفتن آن اقتدار گرایان در برابر مردم قرار خواهند گرفت و این خطری
بزرگ برای نظام است. و

جبهه حاکم هیچ امکان و راهی برای خروج از شرایط قفل شده ی کنونی ندارد. هم اکنون در کشور
ایران در کنار قدرت مطلقه ی ولایت فقیه رهبر ایران قدرت های مطلقه ی متعدد در زمینه های مختلف
عمل می کنند. و

با وجود این همه قدر قدرتان در کشور ایران دولت و حکومتی وجود ندارد. آن چه وجود دارد هرج مرج
.و فساد است. هر کس کار خودش را می کند, همه چیز در چارچوب سیاست امروز به فردا جریان دارد
رژیم جمهوری اسلامی ایران نه تنها با بحران سیاسی - اقتصادی و نیروگاه اتمی بلکه همچنین با بحران
ایدئولوژیک مواجه است. و

پایه های ایدئولوژیک مشروعیت و توجیه نظام یعنی روحانیت و نظریه حکومت دینی فرو ریخته است
اکثریت بزرگ مراجع تقلید مجتهدان و روحانیان هر روز بیشتر با دستگاه حاکم و اساس نظریه ی ولایت
فقیه رهبر ایران به مخالفت بر می خیزند. و

پرچم مرگ بر آمریکا که هم پرچم ایدئولوژیک نظام و هم پوشش روابط پنهانی پر فساد بود, با توجه به
شرایط جهانی و منطقه ای و روند ناگزیر عادی سازی رابطه با آمریکا رنگ باخته بر زمین می افتد
با ریزش پایه های نظام و انفراد آن در جامعه و در نهادهای دولتی از جمله در درون نیروهای نظامی
و انتظامی امکان سرکوب و کشتار وسیع به مثابه راه حل هر روز کمتر و حتا ناممکن می گردد. از
سوی دیگر با توجه به تجربه ی یک سال و دوسال رئیس جمهور ایران این امر که مردم به دنبال
حسن روحانی رئیس جمهور دیگری بروند اگر غیر ممکن نباشد اما بسیار غیر محتمل است . و

در چنین شرایطی مجموعه ی نظام درمانده و ناتوان در تلاش عبث یافتن راه حل است. در میان جناح
مسلط به رغم ادامه ی سرکوب ها و تهدیدها و نمایش قدرت هر روز تعدادی بیشتر از لزوم عقب نشینی
در زمینه ی داخلی و در عرصه ی جهانی سخن می گویند .و

نیروهای میانی در تلاش به وجود آوردن اتحادهای جدید و تقویت لایه های معتدل به این در و آن در
می زنند . آقای حسن روحانی رئیس جمهور ایران به مثابه ی سخنگوی بخشی از اصلاح طلبان در
جسجوی راه حل است ولی ظاهراً راه حلی نمی یابد و هم فکران او ناتوان از یافتن راه حل در انتظار
معجزه مهره سوخته و فاسد و خائنی چون ولایت فقیه رهبر ایران در تکاپوی هموار ساختن این
راه حل غیر قابل عبوراند. این کوشش در بازسازی گذشته و امید بستن به مهره هایی که تاریخ
مصرف شان گذشته است و یا در یافتن راه های میانی خود بهترین گواه درماندگی و بسته بودن
راه های خروج از بن بست است. و

وقتی نتیجه و سرنوشت شانس تاریخی در سال 1388 وضعیت امروز است فرجام تلاش های کنونی
تلاش به دنبال این آزمایش شکست خورده آن هم در وضعیت بحرانی و از هم گسیخته ی موجود روشن
است. و

بی جهت نیست که آقای حسن روحانی رئیس جمهور ایران و اصلاح طلبان به جای تکرار تجربه های
شکست خورده و بازی در همان زمین در پی راه حل های واقعی اند و به جای رفتن به کوره راه های
نافرجام راه نشان می دهند. رهایی از توهم دولت ایدئولوژی پایان دادن به جمهوری اسلامی ایران و
استقرار نظام دمکراتیک و مردم سالار. و

مطالبات مردم در زمینه های سیاسی اقتصادی و اجتماعی مستقل از بازی ها و تلاش های فوق به طور
اجتناب ناپذیر عامل پویایی و گسترش مبارزه در میان اقشار مختلف مردم است. نیاز به تأمین این
مطالبات و از میان برداشتن نظام حاکم به مثابه ی مانع اصلی آن به رغم تلاش های بازدارنده سبب
جوشش از پایین حرکت خودجوش و خود سازمان ده در میان گروها سیاسی آزادیخوه و کارگران و
سرانجام سازمان یابی جنبش عمومی است. و

نیروهای سیاسی آزادیخواه باید ضمن دامن زدن به این گروها سیاسی آزادیخوه و پا به پای آن در راه
یافتن یک محور عمومی و استراتژیک و در راه ارایه ی بدیل سیاسی - اجتماعی آینده و همگانی ساختن
بحث پیرامون آن بکوشند. و


Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen