بلکه در شرایطی معین می توان از راه شرکت در انتخابات و جلوگیری از انتخاب به افرادی که تا حال
کارگزاران جبهه حاکم علاوه بر اعلام مخالفت صریح با حاکمیت این رژیم استبدادی, در عمل نیز آن را
ناتوان و ضعیف کرد. این رفتار و نتایج حاصل از آن در انتخابات سال 1388 اعتماد به نفس جدیدی در
ملّت ایران به وجود آورد و آزمایشی بود برای نشان دادن توانایی آن ها در ایجاد تغییرات, در تحمیل
تغییرات و تنگ کردن عرصه بر حکومت گران. و
پس از این تجربه و تحولاتی که تحت تأثیر آن سود تدوام حضور ملّت در صحنه ی سیاسی ایجاد شد,و
ملّت ایرانی فرصت های انتخاباتی را به وسیله ای جهت مقابله ی فعال با رژیم روحانیون یعنی ملایان
اقدامی در راستای رهایی از سلطه ی آن تبدیل ساختند. رفتار ملّت ایران در برخورد با این فرصت ها
و چگونگی استفاده از آن ها, متنوع و متناسب با اوضاع و شرایط متفاوت بوده است. و
در مواردی مانند انتخابات ( در مجلس یا در خبرگان ) که حاکمیت امکان انتخاب باقی نگذارده بود, با
عدم شرکت در انتخابات و پایین آوردن درصد آرا, ماهیت ضد دمکراتیک انتخابات را افشا ساختند و
نمایش انتخابات را به صحنه ی انفراد رژیم ولایت فقیه مبدل کردند. و
در انتخابات شوراها با وجود شرکت در انتخابات و از این طریق جلوگیری از انتخاب کارگزاران وابسته
به حاکمیت, در مناطقی که به دلیل رد صلاحیت کارگزاران مخالف, شرکت در انتخابات بی ثمر بود با
عدم شرکت در انتخابات و پایین آوردن میزان آرا, مخالفت خود را با رژیم ولایت فقیه اعلام کردند. و
در نتیجه همین رفتار هوشمندانه بود که میزان رأی کارگزاران وابسته به حاکمان از چند درصد آرا
تجاوز نکرد و به این ترتیب انزوا و عدم مشروعیت نظام نیز به گونه ای بارز به نمایش گذاشته شد. و
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen