و بدان که تو برای آن جهان آفریده شده ای نه برای این جهان, و برای نیستی نه برای زندگی جاودان و
برای مردن نه زنده بودن, و بدان! تو در منزلی هستی که از آن رخت خواهی بست؛ و خانه ای که پیش
از روزی چند در آن نتوانی نشست؛ و در راهی هستی که پایانش آخرت است؛ و شکار مرگی که
گریزنده از آن نرهد, و آن را که جوید بدو رسد و از دست ندهد, و ناچار پنجه بر تو خواهد افکند, پس
بترس از آن که تو را بیابد و در حالتی قرار گیری ناخوشایند: با خود از توبه سخن به میان آورده باشی
و او تو را از آن باز دارد, و خویشتن را تباه کرده باشی. و
پسرکم! فراوان به یاد مردن باش و یاد آنچه با آن بر می آیی و آنچه پس از مردن روی بدان نمایی, تا
چون بر تو در آید ساز؛ خویش را آراسته باشی و کمر خود را بسته, و ناکهان نیاید و تو را مغلوب نماید
و مبادا فریفته شوی که بینی دنیا داران به دنیا دل می نهند, و بر سر دنیا بریکدیگر می جهند. چه خدا تو
را از دنیا خبر داده و دنیا وصف خویش را با تو در میان نهاده و پرده از زشتیهایی برایت گشاده. و
همانا دنیاپرستان سگانند عوعو کنان, و درندگانند در پی صید دوان. برخی را برخی بد آید, و نیرومندشان
ناتوان را طعمۀ خویش نماید, و بزرگشان بر خُرد دست چیرگی گشاید. دسته ای اشتران پایبند نهاده و
دسته ای دیگر رها و خرد خود را از دست داده. در کار خویش سرگردان, در چراگاه زیان در بیابانی
دشوار گذر روان نه شبانی که به کارشان رسد نه چراننده ای که به چراشان برد, دنیا به راه کوری شان
راند و دیده هاشان را از چراغ هدایت بپوشاند. در بیراهه گی اش سرگردان و فرو شده در نعمت آن
دنیا را ولی فقیه رهبر ایران خود گرفته اند و دنیا با آنان به بازی پرداخته و آنان سرگرم بازی دنیا و
آنچه را پس آن است فراموش ساخته. و
نهج البلاغه نامه 31 :صفحه 304
برای مردن نه زنده بودن, و بدان! تو در منزلی هستی که از آن رخت خواهی بست؛ و خانه ای که پیش
از روزی چند در آن نتوانی نشست؛ و در راهی هستی که پایانش آخرت است؛ و شکار مرگی که
گریزنده از آن نرهد, و آن را که جوید بدو رسد و از دست ندهد, و ناچار پنجه بر تو خواهد افکند, پس
بترس از آن که تو را بیابد و در حالتی قرار گیری ناخوشایند: با خود از توبه سخن به میان آورده باشی
و او تو را از آن باز دارد, و خویشتن را تباه کرده باشی. و
پسرکم! فراوان به یاد مردن باش و یاد آنچه با آن بر می آیی و آنچه پس از مردن روی بدان نمایی, تا
چون بر تو در آید ساز؛ خویش را آراسته باشی و کمر خود را بسته, و ناکهان نیاید و تو را مغلوب نماید
و مبادا فریفته شوی که بینی دنیا داران به دنیا دل می نهند, و بر سر دنیا بریکدیگر می جهند. چه خدا تو
را از دنیا خبر داده و دنیا وصف خویش را با تو در میان نهاده و پرده از زشتیهایی برایت گشاده. و
همانا دنیاپرستان سگانند عوعو کنان, و درندگانند در پی صید دوان. برخی را برخی بد آید, و نیرومندشان
ناتوان را طعمۀ خویش نماید, و بزرگشان بر خُرد دست چیرگی گشاید. دسته ای اشتران پایبند نهاده و
دسته ای دیگر رها و خرد خود را از دست داده. در کار خویش سرگردان, در چراگاه زیان در بیابانی
دشوار گذر روان نه شبانی که به کارشان رسد نه چراننده ای که به چراشان برد, دنیا به راه کوری شان
راند و دیده هاشان را از چراغ هدایت بپوشاند. در بیراهه گی اش سرگردان و فرو شده در نعمت آن
دنیا را ولی فقیه رهبر ایران خود گرفته اند و دنیا با آنان به بازی پرداخته و آنان سرگرم بازی دنیا و
آنچه را پس آن است فراموش ساخته. و
نهج البلاغه نامه 31 :صفحه 304
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen