ایرادی به جا و انتقادی به موقع و وارد است

اما انتقاد ما به خود, تنها به ذکر همین کلیات و در همین سطح نازل و محدود باقی نمی ماند. چه به
راستی محدود کردن بررسی جامعه  ایران و بحران اقتصادی این کشور انتقادی چنین موضوع
مهمی به اعتراف به این نقائص و تذکر این موارد که در نهایت, خود نه علت بلکه معلول و منتج
از یک سلسله کهنه قاجار برخاسته و عوامل اساسی اجتماعی, سیاسی و فرهنگی موجود در جامعه
هستند, چیزی جز یک برخورد روبنایی با این انتقادات و ماندن در سطح قضیه و خودداری از فرو
رفتن در عمق آن علل و شرایطی که بروز و ظهور این انتقادات را موجب شده و متقابلا کشف آن
علل و شرایط و شیوه هایی که رفع و حل این انتقادات و اشکالات وابسته به وجود و تامین آنهاست
نخواهد بود. و

باری, برگردیم به آخرین سؤالات, یعنی توضیح همان چرایی مسئله توضیح این که آیا در این میان
تقصیر و گناهی وجود دارد یا نه و اگر دارد, مقصر و گناهکار کیست؟؟؟؟
طراحان و مجریان اصلی تاکتیک ها و مشی های انحرافی سالیان گذشته چه کسانی بوده اند؟ واضح
.است که نیروهای متشکل در این انقلاب اجتماعی و سازمان ها  یعنی همان نیروهای سیاسی
پس آیا این نتیجه گیری صحیح است که هم آنان نیز مسؤول تمامی این اشتباهات و شکست ها
و ناکامی ها هستند؟؟؟

هم انها هستند که مقصرین اصلی را تشکیل می دهند؟ هم آنان هستند که بدلیل ضعف های ایدئولوژیک
انحرافات فکری و خصلتی و نتوانستند خط مشی صحیح و واقعاً انقلاب در مقابل این مردم طبقات
زحمتکشان قرار دهند؟؟   آنها  هستند که منافع شخصی دیگری بجز منافع واقعی و اساسی کارگران
را دنبال نمودند و لاجرم به زحمتکشان پشت نمودند؟؟