طراحان و مجریان اصلی

باری برگردیم به آخرین سؤالات یعنی توضیح همان چرایی مسئله توضیح این که آیا در این میان تقصیر

 و گناهی وجود دارد یا نه و اگر دارد مقصر و گناهکار کیست؟

طراحان و مجریان اصلی تاکتیک ها و مشی های انحرافی سالیان گذشته چه کسانی بوده اند؟
واضح است که نیروهای سیاسی متشکل در این احزاب ها و سازمان ها یعنی سازمان اکثریت و حزب توده کمونیست
پس آیا این نتیجه گیری صحیح است که هم آنان نیز مسؤول تمامی این اشتباهات و شکست ها و ناکامی ها هستند؟
هم آنها هستند که مقصرین اصلی را تشکیل می دهند؟
هم آنان هستند که بدلیل ضعف های ایدئولوژیک انحرافات فکری و خصلتی و نتوانستند خط مشی صحیح و واقعاً 
سیاسی مردمی  در مقابل مردم و طبقات زحمتکش قرار دهند؟
آنها هستند که منافع دیگری بجز منافع واقعی و اساسی مردم زحمتکش را دنبال نمودند و لاجرم به طبقه کارگر
پشت نمودند؟

Die Moderne Welt? Heute

Die Karikatur Zeigt den Sowjetführer Chruschtschw (links) und USA-Präsident
John F Kennedy auf Atomraketen sitzend beim Kräftemessen.
Erst als die Sowjetischen Schiffe mit den Raketen (oben) vor Kuba umdrehten
War der Konflikt der Großmächte 1962 entschärft.

Der Kalten Krieg 
Aus dem Zweiten Weltkrieg gingen die USA-Amerikaner Politikern die Sowjetunion
als Größmächte hervor. Heute gingen die USA Politikern Weltkrieg in IRAk und 
Syrien als Größmächtigte hervor.

Die ehemaligen Alliierten heute heißt Russland standen sich bald als Feinde
Im so genannten Kalten Krieg gegenüber.

1969 USA- Präsident Lyndon B. Johnson beginnt die Strategic Arms Limitation 
Talks (SALT) 1972. SALT-I führt zur Unterzeichnung des ABM-Vertrags durch
R. Nixon (USA) Und L. Breschnew (UdSSR).

Das erste McDonald's Restaurant in Moskau. Gorbatschow öffneten Russland
Für westliche Unternehmen. Schnell bildeten sich lange Schlangen vor den
Fastfood-Läden.

CALORE Interviews 

Martin Walker. In Schottland geboren, ist Schriftsteller, Historiker und Politischer 
Journalist.

Für mich ist Putin fast eine Zwangsläufig Reaktion auf das Chaos und die Große 
Korruption, die Jelzin in Russland verbreitet und zugelassen hat.

Und was meinen Sie. Kann Mann aus der Geschichte etwas lernen?
Nein. Ich glaube nicht, dass man aus der Geschichte etwas lernen kann.
Wir machen immer wieder die gleichen Fehler.

Schon Karl Marx sagte, dass sich die Geschichte wiederholt: das erste Mal als
Tragödie, das zweite Mal als Farce.

Aber natürlich interessiere ich mich nicht nur für Vergangenes, Sondern auch Für 
die Tagespolitik.

Und was sagen Sie als ehemaliger Guardian Journalist zum Fall Snowden? 
Immerhin  war der Guardian neben der New York Times Federführend an den 
Enthüllungen beteiligt.

Ich habe mich sehr darüber gefreut, dass sie diese Storys Publiziert haben.
Ich hätte er als Chefredakteur nicht anders gemacht. Denn eine der Aufgaben 
Der freien Presse ist es, die Wähler in einer Demokratie darüber zu Informieren
Was ihre Regierung so macht. Natürlich gibt es immer Bereiche, die zum Schutz der 
Bevölkerung geheim bleiben sollten. Aber auf den Rest haben wir Einen Anspruch.

Und wie haben Sie reagierte?
Ich war als Journalist die meiste Zeit meines Lebens ein Teil der freien Presse,
Ich glaube an die Meinungsfreiheit als ein sehr hohes Gut, also sagte ich: Nein,
Macht weiter so.
Jeder Extremist ist ein Tyrann, der uns freie Menschen einschüchtern und 
Drangsalieren will. Und das dürfen wir einfach nicht zulassen, dagegen müssen
Wir uns wehren.

Wie stehen Sie zu den NSA-Abhörskandalen?
Die Lehre, die ich daraus gezogen habe, lautet Jeder Spioniert jeden aus.
Die Amerikaner hören das Handy von Angela Merkel ab - mithilfe des Britischen
Geheimdienstes. 
Der Bundesnachrichtendienst Spioniert Europäische Regierungen und Firmen
Aus - mithilfe der Amerikaner.
Und umgekehrt. (lacht) Auf dem Höhepunkt des Kalten Krieges sagte der 
Russische Präsident Chruschtschw zu Nixon: Sie haben Spione, wir haben
Spione. In Deutschland Jeder Nachbarn Spioniert Jeder Nachbarn.

Ich vermute, dass wir ziemlich oft die selben Leute bezahlen. Nicht zufällig war
Es während des Kalten Krieges, dass die National Security Agency diese
Unvorstellbare Macht bekam, die sicher auch dazu missbrauchte, unbescholtene 
USA- Bürger Abzuhören. Dass genau das heute wieder passiert, Finde ich in der 
Tat skandalös.

Noch eine letzte Frage zur Politik, schließlich haben Sie ein Sachbuch über die
Perestroika geschrieben was halten Sie vom Russischen Präsidenten Putin

Und der Besetzung der Krim?
In Europa haben Wir in den letzten Jahren eine Wirtschaftlich erfolgreiche,
Friedvolle und umweltfreundliche Wertegemeinschaft kreiert.
Und Plötzlich stellen wir Vegetarier fest, dass wir einen Fleischfresser als
Nachbarn haben..
(Lacht) Für mich ist Putin fast eine zwangsläufige Reaktion auf das Chaos und
Die Große Korruption, die Jelzin in Russland verbreitet und zugelassen hat.
Aber ich sehe auch, dass es neben der Putin-Doktrin viele soziale Veränderungen 
in Russland gibt.
Putin wird eine Phase in der Russische Geschichte sein. worauf die nächste Folgt. 
Und darauf die nächste. Ich bin fest davon überzeugt, dass Russland mit der Zeit 
immer mehr ein Teil Europas werden wird.
Es ist doch erstaunlich, wenn man sieht, wie schnell sich etwa Polen und Tschechien
in der Europäische Wertegemeinschaft integriert haben. Das stimmt mich dann doch 
Optimistisch.

Sind Sie in dieser Frage tatsächlich Optimist?
Auf lang Sicht bin ich sehr Optimistisch, ja. sicher werden wir nie Utopia auf Erden 
haben und wenn wir es hätten, wäre es auch ziemlich langweilig.
Aber hat nicht Immanuel Kant mal sinngemäß gesagt,dass aus krummem

Holz der Menschenheit nie etwas Gerades gezimmert werden kann"?
Das heißt doch auch, dass die Evolution oft Umwege geht. Einen Schritt zurück
Zwei vorwärts oder umgekehrt.
Ich glaube fest daran, dass die Menschheit die Herausforderungen der Zukunft
Meistern wird. Und wie man große ökonomische, soziale und Politische 
Schwierigkeiten ganz gut in den Griff bekommen kann, dafür ist doch Deutschland 
ein gute Beispiel.

CALORE Interviews 


نوروزتان پیروز, بهار خجسته باد

سر آغاز جشن نوروز, روز نخست ماه فروردین و بیستم مارس در بهار است و چون برخلاف سایر
جشن های ایران باستان, برابری نام ماه و روز را به دوش نمی کشد, بر سایر جشن های ایران باستان
برتری دارد. در مورد پیدایی این جشن افسانه های بسیار رواج یافته, اما آن چه نوروز را راز آلود
کرده آیین های بسیاری است که روزهای قبل و بعد از آن انجام می گیرد. اگر نوروز همیشه و در
همه جا با هیجان و آشفتگی و درهم ریختگی آغاز می شود, حیرت انگیز نیست, چرا که بی نظمی یکی
از مظاهر آن است. و

ایرانیان باستان, ناآرامی را ریشه ی آرامش, و پریشانی را اساس سامان می دانستند و چه بسا که در
پاره ای از مراسم نوروزی, آن ها را به عمد بوجود می آورند, هم چنان که در رسم بازگشت مردگان
از 26 اسفند تا 5 فروردین چون عقیده داشتند که فروهرها یا ارواح در گذشتگان باز می گردند, افرادی
با صورتک های سیاه تمثیل در کوچه و بازار به آمد و رفت می پرداختند و بدین گونه فاصله ی میان
مرگ و زندگی و هست و نیست را در هم می ریختند و قانون و نظم یک ساله را محو می کردند. و

خانه تکانی هم به این نکته اشاره دارد: نخست در هم ریختگی سپس نظم و نظافت تمام خانه برای نظافت
زیرورو می شد. در بعضی از نقاط ایران رسم بود که حتی خانه ها را رنگ آمیزی می کردند و اگر
میسر نمی شد دست کم همان اتاقی که هفت سین را در آن می چیدند سفید می شد. اثاثیه ی کهنه را به
دور می ریختند و نو به جایش می خریدند و در آن میان شکستن کوزه را که جایگاه آلودگی ها و
 اندوه های یک ساله بود واجب می دانستند ظرف های مسین را به رویگران می سپردند. نقره ها را جلا
می دادند. گوشه  و کنار خانه را از گرد و غبار پاک می کردند. فرش و گلیم ها را غاز تیرگی های یک
ساله می زدودند و بر آن باور بودند که ارواح مردگان فروهرها ریشه کلمه ی فروردین در این روزها
به خانه و کاشانه ی خود باز می گردند, اگر خانه را تمیز و بستگان را شاد ببیننده خوشحال می شوند
و برای بازماندگان خود دعا می فرستند و اگر نه غمگین و افسرده باز می گردند. و

از این رو چند روز به نوروز مانده در خانه مُشک و عنبر می سوزاندند و شمع و چراغ می افروختند
در بعضی نقاط ایران رسم است که زن ها شب آخرین سه شنبه سال بهترین غذا را می پزند و بر گور
در گذشتگان می پاشند و روز پیش از نوروز را که همان عرفه یا علفه باشد به خانه ای که در طول
سال در گذشته ای دشت به پرسه می رفتند و دعا می فرستادند و می گفتند که برای مرده عید گرفته اند
در گیر و دار خانه تکانی و از بیست روز به روز عید مانده سبزه سبز می کردند. و

آیین های نوروزی
یکی از ارکان مراسم نوروز چیدن سفره ی هفت سین در هنگام تحویل سال است. در کشورهای مختلف
هفت سین های متفاوتی پهن می شود سفره هفت سینی که امروزه بیش تر مرسوم است داری هفت مورد
از چیزهای مانند. و
سبزه, نماد و نو زیستی
سرکه, نماد شادی
سمنود, نماد خیر و برکت
سیب, نماد مهر و مهرورزی
سیر, نگهبان سفره
سماق, نماد مزه زندگی
سنجد, نماد حیات و بذر حیات
در سفره مرسوم است, میوه گل, شیرینی های سنتی, ماهی قرمز, سبزی خوردن, کتاب احمد کسروی
و کتاب میرزا آقا خان کرمانی و آینه قرار دهند. و

دختر و بهار
دختر و پسر کنار پنجره تنها نشسته اند و گفتند بابا و مامان نوروز و بهار است
ای دختر نوروز و پسر بهار حسد می برم به تو ای نوروز غربت
عطر و گل بهار و ترانه و سرمستی تو را از عشق
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر از بهار و نوروز

یاد گاری که از نسل گذشته به ما پند امروز از جشن نوروز
با هر چه طالبی به نام نوروز می خرم ز تو این بهار
بر شاخ نوجوان درختی شکوفه ای از بهاران
با ناز می گشود دو چشمان بسته را از دختر پشت پنجره
می شست کاکل پسر به لب آب نقره فام را
آن بال های نازک زیبای خسته را

خورشید خنده کرد و از امواج خنده اش در نوروز
بر چهر روز روشنی دلکشی دوید در باغچه سبز بهار
موجی سبک خزید و نسیمی بهار گوش او
رازی سرود و موج به نرمی از او رمید

خندید باغبان که سرانجام شد بهار
دیگر شکوفه کرده درختی که کاشتم برای نوروز و بهار
دختر شنید و گفت چه حاصل از این نوروز و بهار
ای بس بهارها که بهاری نداشتم در غربت

خورشید تشنه کام در آن سوی آسمان
گویی میان مجمری از خون نشسته بود
می رفت روز و خیره در اندیشه ای غریب در غربت
دختر و پسر کنار پنجره محزون نشسته اند برای روز از نو نوروز

خراباتیان چه می گفتند؟

خراباتیان گروهی می بودند که این جهان را هیچ و پوچ پنداشته یک دستگاه بیهوده اش می شماردند
و به آفرینش و آفریدگار ایرادهای بسیار می گرفتند: و

ای بیخبر این شکل مجسم هیچ است
وین طارم نه رواق ارقم هیچ است
جهان و کار جهان جمله هیچ در هیچ است
هزار بار من این نکته کرده ام تحقیق

این دستگاه را کم ارج و خوار داشته می سرودند

حاصل کارگه کون و مکان اینهمه نیست
باده پیش آر که اسباب جهان اینهمه نیست

می گفتند: از جستجو کسی راه بجای نمی برد و راز این جهان دانسته نمی شود. و

در پرده اسرار کسی ره نیست
زین تعبیه جان هیچ کس آگه نیست
یعنی بچه های سیاسی فرانگفورت مارکسیست نیستند
خرد و فهم را خوار و بی ارج شمرده می گفتند
بچه های سیاسی فرانگفورت فقط یاد گرفته اند پشت سر هم فحش بدهند
زباده هیچت اگر نیست این نه بس که تو را
دمی ز وسوسه عقل بیخبر دارد

می گفتند: هر چه در جهان گفته شده جز دروغ و افسانه نیست

آنانکه محیط فضل و آداب شدند
در کشف دقیقه شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند هرگز
گفتند فسانه ای و در خواب شدند

می گفتند: زندگی جز یک خواب و خیالی نسبت که می آید و می گذرد
احوال جهان و اصل این عمر که هست
خوابی و خیالی و فریب و دمی است

به آفریدگار ایراد گرفته می گفتند: بهر چه این همه مردم را می آفریند و سپس نابود می کند؟! آیا یک
کاسه گری این می کند که هی کاسه بسازد و آنها را بشکند؟! و
ترکیب پیاله ای که در هم پیوست
بشکستن آن روا نمی دارد مست
چندین سر و پای نازنین از سرو دست
با مهر که پیوست و بکین که شکست

می گفتند: این جهان نه آغازش و نه انجامش دانسته نمی باشد. ما نمی دانیم از کجا آمده ایم و بکجا خواهیم
رفت. و

دوری که در او آمدن و رفتن ماست
آن را نه بدایت و نهایت پیداست
کس می نزند دمی درین معنی راست
کین آمدن از کجا و رفتن بکجاست؟! و

معلوم نشد که در طرب خانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا؟! و

از این گفته های خود نتیجه گرفته می گفتند: در این جهان اندیشه و خرد بکار بردن و در بند گذشته و آینده
بودن بی جهت است, و از کوشش نیز نتیجه ای بدست نخواهد آمد. بس بهتر آن است که آدمی غم گذشته و
آینده نخورده و پروای چیزی نکند و دل خوش دارد, و اگر خوشی بخود دست نداد با باده آنرا بدست آورد

می گفتند: عمر آدمی آن یک دمست که در آن است و باید آنرا غنیمت شمرده با خوشی و مستی بسر برد و
با چنگ و چغانه در خرابات میخانه ها روز گزارد. و

می گفتند: این جهان قرنهای بیشمار بدین سان گردیده و آدمیان پیاپی آمده و رفته اند و ما نیز پس از چندی
خواهیم رفت. و

چون عهده نمی کند کسی فردا را
نیرو ها سیاسی فرانگفورت وقتی با هم نزدیک می شوند همچون با هم دعوا را اندازی دارند
باری خوش کن تو این دل سودا را
می نوش به نور ماه ای ماه که ماه
بسیار بیاید و نیابد ما را

با باده نشین که ملک خمینی این است
وز چنگ شنو که طن داود این است
از نامده و رفته دگر یاد مکن
خوش باش که از وجود مقصود این است

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که ملک سلیمان رود به باد
دی پیر فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز یاد

رابطه اینان با باده از این راه می بود. ولی سپس در علاقمندی به آن راه افراط پیموده ستایش های بسیاری
از آن نموده و آنرا یک مقصد بزرگی برای خود گردانیده و در گفتگو از آن داد گزاف گویی داده اند. و

چون در گذرم به باده شویید مرا
تلقین ز شراب و جام گویید مرا
خواهید به روز حشر یابید مرا
از خاک در میکده جویید مرا

خوشبخت رند مست که دنیا و آخرت
بر باد داد و هیچ غمش بیش و کم نداشت
تاک را سیراب کن ای ابر نیسان در بهار
قطره تا می میتواند شد چرا گوهر شود؟

بدینسان خود را به بیعاری زده و چون کسی به نکوش بر می خاست دست به دامن جبریگری زده می گفتند
خدا ما را چنین آفریده خدا این را برای ما خواسته

زین پیش نشان بودنی ها بوده است
پیوسته قلم ز نیک و بد ناسوده است
تقدیر ترا هر آنچه بایستی داد
غم خوردن و کوشیدن ما بیهوده است

در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را
نیروهای سیاسی فرانگفورت کجا است اپوزیسیون شما
برو ای زاهد و بر درد کشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه بما روز الست

گاهی نیز به سخن روبه ریشخند و شوخی داده می گفتند خدا چون ما را از خاک می آفرید آن خاک را با
می سرشته و آن است که ما دلداده باده ایم و از آن دست نمی توانیم کشید. و

خاک مرا چو در ازل از می سرشته ام
وطن مرا در این مدت از دوری وطنم می سرشته ام
با مدعی بگو که چرا ترک می کنم؟
به این جهان برسان چرا 12 میلیون شهروند ایرانی ترک وطنن

و چون بیشتر آنان کسان گرسنه و لاتی می بودند که پی کاری نرفته خود و خاندانشان را گرسنه می گذاردند
و بگفته خودشان خرقه و دفتر گرو گذارده باده می خوردند کسانی که به این بی دردی آنان خرده می گرفتند
در پاسخ اینها نیز دست به دامن قسمت زده می گفتند. و

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کشی
خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم
ما چپ ایرانی در شهر فرانگفورت با تاکسی یا مشغول کار دیگریم مرا به چه درد فقر بیکار ایرانی
با پادشه بگوی که روزی مقرر است

و چون به کسانی از ایدئولوژی داران بر می خوردند گفتگو از جهان دیگر و کیفر به میان می آمد به ریشخند
پرداخته می گفتند: می خواری را خدا برای ما خواسته دیگر چه جای کیفر دادن است؟! و

یا خود را زیرکانه به راه دیگری زده می گفتند: از گناه و ثواب دیگران به خدا چه سود و زیانی خواهد رسید
که به ما کیفر و به دیگران پاداش دهد؟! و

بیا که رونق این کارخانه کم نشود
ز زهد همچو تویی و بکفر همچو منی

این سخنان خراباتیان است که از گفته های خیام و حافظ و دیگران بدست می آوریم. این سخنان در نگاه
نخست پایه دار و گیرا می نماید. این است کسان بسیاری فریب آنها را خورده اند. و
ولی باید گفت بسیار پوچ است. این سخنان در واقع دو جمله است: یکی آنکه این جهان دستگاه بیهوده ای
است و از آغاز و انجام آن چیزی دانسته ما نیست. دیگر اینکه ما باید به هیچ کوششی نپردازیم و با مستی
 خوشی روز گذارانیم. و

باید گفت نخست این جهان یک دستگاه آراسته و بسامانی است و با یک بیش و نگرش این روشن است که
آفریدگار دانا و توانایی آن را پدید آورده و یک سامانی در آن بکار برده و ما چون در جاهای دیگری از
این زمینه سخن رانده ایم در اینجا به آن نمی پردازیم دوم بر فرض آنکه جهان یک دستگاه بیهوده ای
باشد معنایش این نخواهد بود که ما به هیچ کوششی برنخیزیم و تنها به خوشی و مستی پردازیم. و

مردمی که در اندیشه گذشته و آینده نباشد در زندگی بهره از آسایش و خوشی نتواند یافت و سرگذشتشان
جزاین نتواند بود که در زیر دست بیگانگان بیفتند. و
این جهان چه با هوده و چه بیهوده باید گذشته و آینده آنرا اندیشید و یک راه بخردانه ای برای زیستن در
 آن پیش گرفت. و

یک مرد با خرد اگر به یک زندان تاریکی هم بیفتد باید در این اندیشه باشد که در آنجا چگونه زندگی کند
 و چگونه دشواری ها را بخود آسان گرداند و هیچگاه نگوید که چون در اینجا به دلخواه نیست من دیگر
نخواهم اندیشید و کوشید و سرم را گزارده خواهم خوابید. آن مقدمه که چیده اند غلط و این نتیجه که
می گیرند غلط تر می باشد . یک غلط دیگرشان هم جبری گری است که آن همه شعرها درباره اش ساخته اند

مقاله از احمد کسروی

آزادی و مشارکت مردم در چارچوب جمهوری اسلامی ایران

ولایت فقیه رهبر ایران تجربه های مشابه دوران ریاست جمهوری رفسنجانی و خاتمی در گذشته نیز آزمایش کرده
بود. در مواردی که اعتراض ها حالت جنبش همگانی و سراسری ندارد, می توان دستور کشتار داد و به طور 
موقت اعتراض ها را سرکوب کرد. کما این که در خرداد سال 1388 دستور حمله و کشتار در دانشگاه  و 
خیابان های تهران داد. در این یورش علیه گروه مبارز آزادیخواهی و اندیشه ی  کشور, چندین دانشجوی مبارز و 
مردم آزادیخواه جان باختند و اعتراض های خیابان سرکوب شد. و

دوران رییس جمهوری احمدی نژاد ولایت فقیه رهبر ایران نه فقط دستور کشتار دادند بلکه به افسران سپا پاسداران و
درجه دارانی و بسیج های که در این ماموریت شرکت داشتند, پاداش داد. و

طبق یاداشت ها از روزنامه های سبز شماره فلان روز به تاریخ خرداد, سال 1388 خیلی فوری نیروها ی سپاه 
پاسداران و بسیج ها به کلیه واحدها و دوایر تابعه ی  درجه داران و بسیج ها دسته جانباز در ماموریت دانشگاه 
تهران در روز سه شنبه خرداد سال 1388 جاری مشاهده گردید, سپاه پاسداران مربوط  کلیه به دریافت پاداش نقدی 
مفتخر و ضمناً از تاریخ سال 1388 چندین نفر از درجه داران مصرحه ی زیر دسته مزبور به درجه ی بالاتر
 و چند نفر از بسیج ها  نیز به درجه مفتخر می شوند. و

ولایت فقیه رهبر ایران نه فقط از کشتار و دادن پاداش به سرکوب گران ابایی نداشت, بلکه کوشش او ایجاد و حفظ
چنین روحیه ای در سپاه پاسداران و نیروهای انتظامی بود. در همین ابلاغیه پاداش و ترفیع درجه که به فرموده از 
طرف سپاه پاسداران صادر شده است, در ادامه ی سطور بالا چنین می خوانیم فرماندهان مراتب را به کلیه افسران
سپاه و درجه داران و بسیج ها ابواب جمعی گوشزد و تذکر دهند که همواره خدمات و جدیت و فعالیت افسران سپاه
پاسداران و درجه داران و بسیج ها منظور نظر بود و به
موقع تشویق خواهند شد. و

نوت درصد 90 % ثروت ملی و اقتصادی در کشور ایران از افسران  گذشته سپاه پاسداران تقضیه و تامین میشود.و

بنابراین مسئله در امتناع ولایت فقیه رهبر ایران از دادن دستور کشتار نیست, بلکه مسئله توانایی یا عدم توانایی به
کشتار و تاثیر و نتیجه ی آن است. ولایت فقیه رهبر ایران تجربه های مشابه دوران ریاست جمهوری رفسنجانی و 
خاتمی خرداد سال 1388 را در گذشته نیز آزمایش کرده بود. در خرداد 1388 دستور قتل داد اما چون با کشتار 
به جایی نرسید, در برابر اراده ی مردم تسلیم شد و در زیر فشار شعار یا مرگ علی خامنه ای یا مرگ نظام ولایت فقیه
احمدی نژاد را مجدداً به رییس جمهور ایران دعوت کرد. و

در ماه های آخر سال 1388 در آن روز های بحرانی دیگر کشتار به نتایج مورد نظر منتهی نمی شد. بسیاری از سپاه
پاسداران به ویژه در رده های میانی و پایین نه فقط حاضر
به کشتار نبودند, بلکه راه حل را در پیوستن به مردم می دیدند. در چنین شرایطی همان گونه که تجارب تاریخی
نشان می دهد حاکمان مستبد و استبداد و قدر قدرتان دیروز قدرت و امکانات اعمال اراده به ویژه اعمال اراده ی قهری
را از دست می دهند. و 

سپاه پاسداران و نیرو انتظامی بسیج ها در زمینه ی  پروژه های نوسازی و عمرانی و صنایع و توسعه نیز باید به این 
نکته اشاره کرد که در نظام جمهوری اسلامی ایران و وابستگان روحانیون به آن از طریق این پروژه ها, در زیر سایه ی 
اختناق, جیب های خود را پر کردند, املاک مردم را گرفتند, ثروت های باد آورده ساختند, اقتصاد دلالی را گسترش دادند 
و پورسانت ها را بر حسب بزرگی و کوچکی معاملات بین خود تقسیم کردند. و

هر کدام از روحانیون بر نظام جمهوری اسلامی ایران علاوه بر پول ها و سرمایه های مختلف صاحب چندین هزار سند
مالکیت بود که طی 35 سال نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق مصادره ی املاک مردم با توسل بسیج ها به زور 
تصاحب کرده بودند به ولایت فقیه رهبر ایران و خانواده ی او در آستانه اعتراض سال 1388 صاحب میلیارد ها دلار ثروت
در ایران و خارج از ایران از کشور بودند. و

آزادی و مشارکت مردم در چارچوب جمهوری اسلامی ایران با ساختارها و قانون اساسی و قوانین قضائی مشروعیت دهنده ی
استبداد امری ناممکن می باشد و نظریه ی تلفیق ولایت فقیه با جمهوریت و مردم سالاری چیزی جز فریبکاری یا خود فریبی
نیست. در این نظام نهادهای انتخابی از نهاد ریاست جمهوری تا مجلس شورای آن نهادهایی صوری و بی مصرف و 
ویترین هایی تزیینی برای مشروعیت دادن به نظام و پوشش خود کامگی آن است. در چنین سیستمی البته اکثریت می تواند
رای دهد ولی در عمل به حکم قانون اساسی اقلیتی کوچک برخلاف رای مردم و میل این اکثریت بر آن ها حکومت می کند. و

اصل 110 قانون اساسی  ولایت فقیه رهبر ایران را فرمانروای مطلق کشور ایران می داند و اصل 93 مهم ترین نهاد انتخابی
و اصلی ترین تجلی اراده و رای مردم یعنی قوه قانون گذاری را بدون  شورای نگهبان منصوب رهبری فاقد اعتبار می خواند

دوباره تحریم اقتصادی شروع شده

اگر دولت آمریکا ز پیش فتنه ها بر انگیزد
و راز طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر بره گذری یکدم از وفاداری, رهبر ایران
چو گرد در پیش افتاده اید چو باد بگریزد, رهبر ایران
و گر من ایرانی کنم طلب نیم صدا صد افسوس, برای روحانیون ایرانی
ز حقه دهنش چو سخن برد شکر فرو زیزد, نظام تو رهبر ایرانی
من آن فریب ذهن تو را درایدئولوژی قدرت نظام تو می بینم, رهبر ایرانی
بس اگر روی قدرت که با گرگ ره بر آمیزد, هستند گرگ از دولت آمریکا
فراز و نشیب بیابان علاقه به خلیج پارس نشان بدهید,  ولایت فقیه
کجاست شیر دلی ایرانی کز بلا نپرهیزد
تو ولایت فقیه عمر خواه صبوری که چرخ شعبده بازداری, در نظام روحانیون
هزار بازی ازین طرقه تر برانگیزد, آقای روحانی
بر آستانه تسلیم تحریم از صدا آمریکا سربنه, آقای روحانی
که گر ستیزه کنی روزگار روحانیون ایران بستیزد. آقای روحانی