جنگ غیر قانونی و وحشیانه خلیج فارس
دنباله صفحه پنجم
اگر دولت ایالات متحده, بر اصول قانون اساسی استوار می ماند, جنگ خلیج فارس هرگز آغاز
نمی شد و سربازان آمریکا در منطقه خاورمیانه و شاید هم در سوریه و افغانستان دیده نمی شدند
در سال 1923, کشورهای ایتالیا, فرانسه و روسیه برای امضاء یادداشت تفاهمی که استقلال
کشور عراق را تضمین کند, بریتانیا را زیر فشار قرار دادند. در این یادداشت تفاهم پیش بینی
شده بود که در هر حال, کشور عراق پیش از سال 1926 باید به جامعه ملل بپیوندد. این امر, خشم
مقامات شرکت نفتی رویال داچ شل را برانگیخت. شرکت نفت بریتانیا و شرکت نفتی شل هر دو
برای تمدید قرار داد خود درخواست اقدام فوری داشتند. چه, آنان که قرار دادشان در سال 1926
به پایان می رسید, از تمدید نشدن آن بیمناک بودند. ضربه جدی دیگری که در این هنگام به دولت
توسعه گرای بریتانیا وارد آمد, آگاهی جامعه ملل از وجود منابع غنی نفتی در منطقه موصل
عراق بود. و
سازمان جاسوسی ام. ای.6, طرح توطئه دیگری را در ایجاد شورش میان کردها به مرحله اجراء
گذاشت که از فوریه تا آوریل 1925 به درازا کشید. و
دنباله صفحه پنجم
در 23 سپتامبر 1992, گونزالس اعلام داشت که به اسناد و اطلاعات محرمانه ای دست یافته که نشان
می دهد سیا از تصویب و تأیید مقامات بلند پایه آگاهی داشته است. گونزالس در نامه خویش
دروغ پردازی رئیس سیا به دادستان های فدرال در آتلانتا, مبنی بر ناآگاهی دفتر مرکزی بانکوناسیونال
در رم و اقدامات شعبه آتلانتا را افشا کرده بود. و
کمیته اطلاعاتی سنا نیز, گیتس رئیس سیا را به علت منحرف ساختن وزارت دادگستری و دادستان های
فدرال و قاضی شاب, متهم ساخت. و
چند روز پسانتر, قاضی شاب از پرونده بانکوناسیونال استعفا کرد. او همچنین اظهار داشت که گمان
می رود عوامل اطلاعاتی ایالات متحده از روابط بانکوناسیونال شعبه آتلانتا با مقامات عراق آگاه بوده
و .. سیا برای آنکه اطلاعاتی در مورد تخصیص اعتبار به کشور عراق از سوی بانکوناسیونال و
ارتباطات آن به دست آورد, از همکاری سرباز زده باشد. منبع اطلاعات را نمی توان افشا کرد. اما
اشاراتی از آن, پسانتر از سوی نیویورک تایمز به چاپ رسید. و
بحران زمانی به اوج خود رسید که سناتور دوید بورن, سیا را به پنهان کاری و ارائه اطلاعات نادرست
به وزارت دادگستری متهم ساخت. سیا در واکنش, اذعان داشت که در ماه سپتامبر, اطلاعاتی که در
اختیار وزارت دادگستری گذارده نادرست بوده است, سیا همچنین ادعا کرد که این یک اشتباه بدون عمد
بوده است. به گفته این سازمان هیچ کوششی از جانب سیا برای منحرف ساختن کسی یا پنهانکاری
صورت نگرفته است. سیا با بی میلی اعتراف کرد که همه اسناد و مدارک مربوط به جنجال بانکوناسیونال
را فاش نکرده است. و
باید یادآور شد که هدف از برگزاری اجلاس 1991 که با فراخوان نیکلاس روستوف رسمیت یافت, محدود
کردن دسترسی به همه اسناد و اطلاعات دولتی بود که پرده از روابط دولت بوش و حکومت بغداد بر
می دارد. ناگفته پیداست, کسانی که این ماجرا را آفریده و مسؤولیت آن را برعهده داشتند, دست آخر برای
عدم دسترسی به اطلاعاتی این پرونده, از هیچ محدویتی فرو گزار نکردند
هنگامی که مقامات سیا برای پاسخگویی به کمیته اطلاعاتی سنا فراخوانده شدند, کوشش های روستوف
برای مهار اطلاعات, باشکست دیگری روبرو شد. بنابر اطلاعات به دست آمده از منابع نزدیک به کمیته
اطلاعاتی سنا, مقامات سیا به سختی توانستند این برهه را پشت سر گذارند. دست اخر آنان, با ادعای
اینکه وزارت امورخارجه این اطلاعات را پنهان داشته و موجبات انحراف در پرونده بانکوناسیونال در
آتلانتا را فراهم آورده, آن وزارتخانه را مسؤول خواندند و مورد نکوهش قرار دادند. ناگفته نماند که در
ادعای سیا, تأکید بر مقاومت یکی از مقامات بلندپایه وزارت امورخارجه در عدم انتشار اطلاعات عنوان
شده بود. سیا خود را مأمور انجام همه دستوراتی معرفی می کرد که از سوی دادگستری صادر شده بود. و
سیاست پردازی و نیرنگ
دکتر جان کولمن
ترجمه دکتر یحیی شمس
دنباله صفحه پنجم
اگر دولت ایالات متحده, بر اصول قانون اساسی استوار می ماند, جنگ خلیج فارس هرگز آغاز
نمی شد و سربازان آمریکا در منطقه خاورمیانه و شاید هم در سوریه و افغانستان دیده نمی شدند
در سال 1923, کشورهای ایتالیا, فرانسه و روسیه برای امضاء یادداشت تفاهمی که استقلال
کشور عراق را تضمین کند, بریتانیا را زیر فشار قرار دادند. در این یادداشت تفاهم پیش بینی
شده بود که در هر حال, کشور عراق پیش از سال 1926 باید به جامعه ملل بپیوندد. این امر, خشم
مقامات شرکت نفتی رویال داچ شل را برانگیخت. شرکت نفت بریتانیا و شرکت نفتی شل هر دو
برای تمدید قرار داد خود درخواست اقدام فوری داشتند. چه, آنان که قرار دادشان در سال 1926
به پایان می رسید, از تمدید نشدن آن بیمناک بودند. ضربه جدی دیگری که در این هنگام به دولت
توسعه گرای بریتانیا وارد آمد, آگاهی جامعه ملل از وجود منابع غنی نفتی در منطقه موصل
عراق بود. و
سازمان جاسوسی ام. ای.6, طرح توطئه دیگری را در ایجاد شورش میان کردها به مرحله اجراء
گذاشت که از فوریه تا آوریل 1925 به درازا کشید. و
دنباله صفحه پنجم
در 23 سپتامبر 1992, گونزالس اعلام داشت که به اسناد و اطلاعات محرمانه ای دست یافته که نشان
می دهد سیا از تصویب و تأیید مقامات بلند پایه آگاهی داشته است. گونزالس در نامه خویش
دروغ پردازی رئیس سیا به دادستان های فدرال در آتلانتا, مبنی بر ناآگاهی دفتر مرکزی بانکوناسیونال
در رم و اقدامات شعبه آتلانتا را افشا کرده بود. و
کمیته اطلاعاتی سنا نیز, گیتس رئیس سیا را به علت منحرف ساختن وزارت دادگستری و دادستان های
فدرال و قاضی شاب, متهم ساخت. و
چند روز پسانتر, قاضی شاب از پرونده بانکوناسیونال استعفا کرد. او همچنین اظهار داشت که گمان
می رود عوامل اطلاعاتی ایالات متحده از روابط بانکوناسیونال شعبه آتلانتا با مقامات عراق آگاه بوده
و .. سیا برای آنکه اطلاعاتی در مورد تخصیص اعتبار به کشور عراق از سوی بانکوناسیونال و
ارتباطات آن به دست آورد, از همکاری سرباز زده باشد. منبع اطلاعات را نمی توان افشا کرد. اما
اشاراتی از آن, پسانتر از سوی نیویورک تایمز به چاپ رسید. و
بحران زمانی به اوج خود رسید که سناتور دوید بورن, سیا را به پنهان کاری و ارائه اطلاعات نادرست
به وزارت دادگستری متهم ساخت. سیا در واکنش, اذعان داشت که در ماه سپتامبر, اطلاعاتی که در
اختیار وزارت دادگستری گذارده نادرست بوده است, سیا همچنین ادعا کرد که این یک اشتباه بدون عمد
بوده است. به گفته این سازمان هیچ کوششی از جانب سیا برای منحرف ساختن کسی یا پنهانکاری
صورت نگرفته است. سیا با بی میلی اعتراف کرد که همه اسناد و مدارک مربوط به جنجال بانکوناسیونال
را فاش نکرده است. و
باید یادآور شد که هدف از برگزاری اجلاس 1991 که با فراخوان نیکلاس روستوف رسمیت یافت, محدود
کردن دسترسی به همه اسناد و اطلاعات دولتی بود که پرده از روابط دولت بوش و حکومت بغداد بر
می دارد. ناگفته پیداست, کسانی که این ماجرا را آفریده و مسؤولیت آن را برعهده داشتند, دست آخر برای
عدم دسترسی به اطلاعاتی این پرونده, از هیچ محدویتی فرو گزار نکردند
هنگامی که مقامات سیا برای پاسخگویی به کمیته اطلاعاتی سنا فراخوانده شدند, کوشش های روستوف
برای مهار اطلاعات, باشکست دیگری روبرو شد. بنابر اطلاعات به دست آمده از منابع نزدیک به کمیته
اطلاعاتی سنا, مقامات سیا به سختی توانستند این برهه را پشت سر گذارند. دست اخر آنان, با ادعای
اینکه وزارت امورخارجه این اطلاعات را پنهان داشته و موجبات انحراف در پرونده بانکوناسیونال در
آتلانتا را فراهم آورده, آن وزارتخانه را مسؤول خواندند و مورد نکوهش قرار دادند. ناگفته نماند که در
ادعای سیا, تأکید بر مقاومت یکی از مقامات بلندپایه وزارت امورخارجه در عدم انتشار اطلاعات عنوان
شده بود. سیا خود را مأمور انجام همه دستوراتی معرفی می کرد که از سوی دادگستری صادر شده بود. و
سیاست پردازی و نیرنگ
دکتر جان کولمن
ترجمه دکتر یحیی شمس
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen