دمکراسی را باید شناخت

دمکراسی را باید مهمترین اختراع بشر دانست , زیرا که در سایۀ آن میلیاردها انسان در جوامع 
بشری امکان می یابند در محیطی امن و آزاد همه جانبه رشد کنند و کوششهای علمی و هنری
.در فضایی باز به ثمر بنشیند 

دمکراسی بزرگترین اختراع بشری است, زیرا که در عصر روشنگری لوازم و ضروریات آن در اندیشه 
اندیشمندان طراحی گشت و سپس در انقلاب های آمریکا و فرانسه به بوتۀ آزمایش گذاشته شد
 و از آن پس مانند لوکوموتیوی عظیم مدام مورد اصلاح و نوسازی قرار گرفته همواره نیرومندتر و 
.مدرن تر می شود

دمکراسی در کشاکش دائمی با خود بسر می برد اما این کشاکش , هدر رفتن انرژِی نیست که
 بر عکس با بر ملا نمودن نارسایی ها و بر کشیدن لایق ترین افراد سالم تر و سرزنده تر می شود

قدرت دمکراسی در آن است که کلاً و کاملاً با خرد و اندیشه انسانی پرداخته شده و چون مورد 
تأیید هر خردمندی است , نشان می دهد که خرد و موهبت و اندیشه ی ایست مشترک میان 
.همه اعضای خانواده بشری از این دیدگاه نیاز مبرمی است 

حکومت دینی در هر شکلی با اصل آزادی وجدان یعنی انتخاب آزاد دین و اندیشه های سیاسی و 
باورهای شخصی در تضاد بوده و تحمیلی بر دگر اندیشان است. چنین نظامی باورهای یک گروه را 
.برتری داده و آنرا پایه ای برای تصمیمات عمومی جامعه قرار می دهد

دین را در امور سیاسی مدخل نه ؟ بلکه تعلق دین به عالم اخلاق است و امری است روحانی و وجدانی  تعلق به قلوب دارد 
نه عالم اجسام  روسای دین باید به ترتیب و تعلیم نفوس پردازند و ترویج حسن اخلاقی نمایند ولی در امور سیاسی مداخله ننمایند