Montag, 28. April 2014

Die Sowjetunion zerfällt

Welt in Flammen: Der Dritte Weltkrieg Schauplatz Europa
Minsk wurde als Ziel für den Kern Waffen Angriff des Westens ausgewählt, weil es
Ein mit Birmingham in etwa vergleichbares Objekt war.

Moskau oder Leningrad zu zerstören, hätte einen großen Sprung auf der Leiter der
Eskalation nach oben bedeute.
Als Ziel brauchte man eine Großstadt in der Provinz, weit genug von der Hauptstadt
Entfernt, so dass dort keine unmittelbaren Physischen Auswirkungen zu spüren waren,
aber doch so nahe,dass sofortige Politische Folgen für die Regierungszentrale nicht
Ausbleiben konnten.

Diesen Anforderungen entsprach Minsk. Es war nicht nur eine typische Sowjetische
Großstadt, sondern die Kapital von Belorussland, einer der wichtigsten Teilrepubliken
der UdSSR, herausgehoben durch den Umstand, dass sie als vorgeblich unabhängiger
Statt einen Sitz in der UNO- Vollversammlung einnahm.

Stabilität und innerer Zusammenhalt des Gebiets wurden durch die Grenzrevisionen
nach dem Zweiten Weltkrieg geschwächt, als Polen buchstäblichen nach Westen
Verschoben wurde und sich deutsche Regionen einverleibte, aber Territorien und einen
Teil seiner Bevölkerung im Osten an Belorussland und die Ukraine verlor.

Infolgedessen gab es in diesen beiden Republiken ansehnliche katholische Minderheiten.
Die Zerstörung von Minsk musste die inneren Spannungen innerhalb des ganzen
Gebiets eindeutig verschärfen.

Die Ukraine, die sich im Süden von Belorussland anschließen, ist ungleich größer und
wichtiger. Sie umfasst ein Gebiet, das größer als Frankreich ist und eine in etwa gleich
große Bevölkerung aufweist.
Vor dem Dritten Weltkrieg Produzierte Sie mehr Stahl als die Bundesrepublik, und in
Charkow und Kiew besaß sie große Rüstungsfabriken.
Kiew war die Hauptstadt Russland vor dem Tatareneinfall und vor dem Aufstieg
Moskaus gewesen.
Doch die Ukraine hatte nie als ein unabhängiger Staat existiert. Sie war ein Schlachtfeld
für die Polen und Russen, die Türken und sogar die Schweden gewesen, bis Moskau
Sie sich schließlich, 1654, ein verleibte, Dennoch waren die Erinnerungen an einstige
Größe und die Idee einer ukrainischen Eigenstaatlichkeit nie ganz erloschen.
Ja, die Stalinistische Verfolgung und die Unterdrückung der Ansätze einer
Unabhängigkeitsbewegung im Jahr 1966 hatten sie neu belebt.

Nach der Katastrophe von Minsk hatten die Ukrainer Anlass zu der Befürchtung, Kiew
oder Charkow könnten als nächste auf der Liste der Alliierten Angriffsziele stehen.
Es gab noch eine andere Sorge: In Polen herrschte nun weithin Aufruhr, den die
westlichen Verbündeten in zunehmendem Maß aktiv unterstützten.
Wie wir gesehen haben, wirkte sich dies bereits schwächend auf die militärischen
Anstrengungen der Sowjets in Deutschland aus.
Die Zerstörung von Minsk musste es der Sowjetunion noch mehr erschweren, die Lage
in Polen unter Kontrolle zu bringen.
Sollte es Polen gelingen, sich der Sowjetischen Hegemonie zu entwinden, wäre
vermutlich eines seinen Ziele die Rückgewinnung der Polnischen Gebiete, die an
Belorussland und die Ukraine verloren gegangen waren.
Die Ukraine würde gut daran tun, ohne viel Zeitverlust ihre Unabhängigkeit zu fordern
und sich um ihre eigenen Interessen Statt um die ihrer Sowjetischen Oberherren zu
Kümmern.
Im Norden von Belorussland hatte die Sowjetunion der kurzen Selbständigkeit der drei
Baltischen Staaten Lettland, Litauen und Estland im Zweiten Weltkrieg ein Ende
bereitet, aber sie waren nie vollständig assimiliert worden und nun vermutlich
Kandidaten für eine baldige Befreiung.
Da her erweis sich Minsk im Tode als ein Faktor von Politischer Bedeutung, der es im
Leben niemals gewesen war.
Die Zerstörung der Stadt war das auslösende Moment für die Auflösung des gesamten
Westlichen Grenzgebietes der Sowjetunion, nicht nur weil sie die Verwundbarkeit der
Sowjetischen Macht offenbar werden ließ, sondern auch weil durch die Psychologischen
Schockwellen von vier Raketen die Nationalistischen Leidenschaften geweckt wurden,
die so Lange geschlummert hatten.

An eine solche Entwicklung der Dinge hatte niemand gedacht, als der junge Wassilij
Duglenko, ein vielversprechender Absolvent der Polizeiakademie von Kiew, dank
der Fürsprache keines Geringeren als Chruschtschow selbst von Ukrainischen
Nationalisten in den KGB eingeschleust wurde.

Doch eben dies und der Umstand, dass Duglenko anschließend zur Sicherheitsabteilung
im Kreml abkommandiert wurde, sorgten dafür, dass das Sowjetsystem von innen
gestürzt werden konnte und danach selbständige Staaten auf den Trümmern des
Sowjetimperiums entstanden.

Der Mechanismus der Verschwörung ist schwer zu rekonstruieren. Um ein altes Wort
Falsch zu zitieren: Wenn Verrat zum Erfolg führt,handelt es sich nicht um Verrat,
sondern um einen konstitutionellen Wechsel des Regimes- und die Verschwörung wird
unter den Teppich gekehrt, in der Hoffnung, sie möge nicht als Vorbild für einen
nächsten Versuch dienen, eine Veränderung zu erzwingen.

Drei Hauptelemente Waren für den Erfolg des gewaltigen Coups Voraussetzung, der
die KPdSU zu Fall brachte: das Ukrainische Netz im KGB, das Zugang zum inneren
Sanktum  der Kommandozentrale besaß, in welche Politbüro und Verteidigungsrat
aus dem Kreml umgesiedelt waren: die Unzufriedenheit mancher Politbüro-Mitglieder,
die unter Führung des obersten Parteiideologen Malinsky den Beschluss zum Einsatz
von kern Waffen abgelehnt hatten und sich nun nach der Vernichtung der
Belorussischen Hauptstadt mit all den unfasslichen menschlichen Leiden und den jetzt
Freigesetzten Emotionen, die in den Westregionen zur Desintegration führen konnten,
in ihrer Einstellung gerechtfertigt sahen: sowie einflussreiche  Offiziere im Sowjetischen
Oberkommando, denen es darum ging, einen kern militärischer Stärke als Basis und
Schutzgarantie  für einen Sowjetischen Nachfolgestaat zu erhalten.
Letztere erkannten, dass jeder weitere Nuklearangriff auf die Sowjetunion die Chancen
für einen Fortbestand organisierter Autorität zerstören würde, und waren sich bewusst,
dass diese nun allein von den Streitkräften ausgehen konnte.
 
Welt in Flammen: Der Dritte Weltkrieg Schauplatz Europa
J.W. HACKETT
Coberley Mill, Gloucestershire
Februar 1982
 

همان منبع و همان منشأی اصلاح طلبان

همان منبع و همان منشأی اصلاح طلبان
در واقع باید پرسید شما چگونه می توانید به عنوان یک تحلیل علمی و سیاسی از تاریخ - نه به عنوان پیش کشیدن یک
پلیمک بسیار نازل سیاسی و یا تبلیغ سطحی از نوع نویسنده بودن آن از تقصیر و اشتباه و خیانت و پشت کردن به
. طبقه واین گروه های و سازمان های امروزه سیاسی صحبت کنید

,در حالی که موضوع نه به یک فرد, نه به یک گروه محدود بود و نه به چند سال و چهار سال, بلکه به سال های متوالی
به نسل های متعدد گروه آزادیخواه ایرانی, به سازمان ها و گروه های معترض بسیار متعدد و متنوعی بر می گردد که 
.عموماً هیچ شکی در اخلاق صادقانه و تمایلات همبستگی آنان برای خدمت به مهین مان ایران و طبقه کارگر وجود ندارد

حالا این نیات خیر و این تمایلات اعتراضی خود دارای چه ماهیت طبقاتی است, باز هم وقتی در یک بعد زمانی طولانی و 
در یک سطح وسیع از نسل های متعدد گروه آزادیخواه به آن نگریسته شود باز هم خود معلول علل تعین کننده دیگری مستقل 
.از هویت و مشخصات هر یک از آنها است

با این توصیف, موضوع عبارت از مسئله ناکامی و شکست نسل های اصلاح طلبان متوالی از اصولگریان روحانیت 
جمهوری اسلامی ایران است, که در طی سال ها و سال ها در گروه ها حزب الله و سپاه پاسداران و بسیج با ایدئولوژی
ولایت فقیه رهبر ایران سیاست های گوناگونی که عموماً هیچکدام هم تطابقی با درک صیح از نیازها و ضرورت های
تعیین کننده اقتصاد جامعه ایران و تامین امر هژمونی طبقه کارگر نداشته است, برای همین است که اصلاح طلب
.با گروه های دیگر متشکل شده و به اعتراض با رژیم جمهوری اسلامی ایران دست زده اند

آیا همه افراد و معترض و گروه های مختلف این نسل های متوالی مغزی مخبط و قلبی کور سیاه داشته اند که این چنین 
محکوم به گمراهی و اشتباه و خطا بوده اند ؟ می بینید که نگرش از دیدگاهی مخالف آنچه گفته شد به چه نتایج تاسف آور
.و در عین حال مضحکی می انجامد

شاید هم به تئوری های برتری نژادی و سفاهت و سخافت عقلی ذاتی و جبلی دسته ای از انسان ها و برتری و نبوغ و 
اصالت جبلی دسته دیگری از آنها, تنها نتیجه مشعشع این گونه نگرش کوته نظرانه و مذهبی ایدئولوژی ولایت فقیه رهبر 
.ایران گونه به مسائل تاریخی باشد

خوب, اگر تا به حال روشن شده است که ریشه اصلی وعلت نهایی خطاها و اشتباهات موجود در تاکتیک ها و نظریات
گروه های معترضین گروه های گوناگون داخل ایران در طی سالیان طولانی گذشته علیرغم آن که این  گروه ها خود طراح
 و مجری این نظریات و تاکتیک ها بوده اند - نباید اساسا در وجود خود این گروه ها و یا حتی رهبران و تئوریسین های آنها 
.جستجو کرد

آنگاه طبیعتا این سئوال پیش می آید که منشا اصلی و لاجرم مقصر واقعی این اشتباهات و خطاها و شکست های ناشی از
آنها در کجا قرار دارد؟
جواب روشن است. در همان جایی که نطفه و ضرورت های وجودی این گروه ها و این افکار و نظرات و تاکتیک ها از آن 
نشات می گیرد همان منبع و همان منشای که این گروه ها و گروه های دیگر و این افکار و نظرات خود معلول و مولود و
.ساخته و پرداخته آنها هستند 

یعنی همان شرایط خاص سیاسی, اقتصادی, فرهنگی و تاریخی ایدئولوژی ولایت فقیه رهبر ایران جامعه و طبقات موجود
در آن, و به خصوص در موضوع مورد مثال شرایط و موقعیت سیاسی تشکیلاتی, فرهنگی و اجتماعی طبقه کارگر آن
جامعه عبارت بسیار ساده و عامه فهم این مطلب را می توان چنین ابراز کرد که این شرایط خاص جامعه ما در رأس آن
عقب ماندگی سیاسی تشکیلاتی و فرهنگی طبقه کارگر, ضعف تجربه مبارزه اقتصادی و سیاسی و ناهمگونی صفوف طبقاتی
.و رسوخ شدید انواع ایدئولوژی های روحانیون خرده بورژوایی و سرمایه داری در آنست که اجازه نمی دهد یا نمی داده است 
!چنین گروه های اعتراضی ناب و اشتباه ناپذیر- یا با اشتباهات معقول و متناسب در جامعه ما ظاهر شوند

باری این ها نتایج و تصوراتی بودند که در همان چند روز اول با سرعتی شگرف و حجمی عظیم بر مغزم می گذشت؛ 
تصوراتی که شاید در تمامی رزمندگانی که در طول آن دوره محدود به اسارت افتاده بودند مشترک باشد, زیرا این دوره ای
بود که ما , قبل از آن عمدتاً, به دلیل عدم ادامه کاری گروه ها و دیگر نیروهای اعتراضی سیاسی سال های پیش فاقد هر
.گونه تجربه و درک و شناخت عینی و نزدیک به واقعیت از دشمن از امکانات و از تاکتیک های او بودیم


Donnerstag, 24. April 2014

زندانی سیاسی آزاد باید گردد

وعده های از زندانی سیاسی اوین خوب وظیفه معلوم است. در زندان که فهمیدیم آرزوی بیرون رفتن و جبران فرصت های
. از دست رفته گذشته را دیگر باید برای مدت های طولانی کنار بگذاریم 

ماها تا قبل از این که بدانیم در این دادگاه جمهوری اسلامی ایران  خواهیم بود خوبی می دانستیم که بیشتر از یکی ده سال
.و حداکثر اگر دیگر خیلی بخواهند سخت بگیرند قانون دادرسی  قانون آخری اعدام است

.حتی عده ای از زندانیان سیاسی می گفتند در زندان اوین تا حال کسی رو آزاد نگرده اند, یا تا ابد محکوم شوی

جمهوری اسلامی ایران داره روز به روز بر علیه زندانیان سیاسی سخت مجازات و حبس رو سنگین تر محکوم اعدامی را
 .بیشتر در نظر گرفته شده

اما اینک وضع زندان عوض شده بود, امر مهم و تعیین کننده دیگری در مقابل قرار گرفته بود که می باید بر آن حس سوزان 
آزاد شدن پیوستن به دوستان آزادیخواه بیرون که هنوز از آثار بسیار سوء ضربات رهائی نیافته  است فائق می آمدیم ؛ همان 
حس سوزانی که از لحظه احساس سردی دستبندها بر مچ های دستمان در ماها جاری شده است در تمام این دوران لحظه ای
 .سرد و خاموش نشده بودیم

.جبران آن قبل و غافلگیری عظیمی که فکر می کردیم دشمن بر همگی ما تحمیل کرده است

این کار چندان مشکل نبود زیرا تقدیر و مسیر وقایع و حوادث چنان نقشی را برای یک دوره و یک برهه کوتاه بر عهده 
.زندانی و سایر آزادیخواه گرفت, تا صدای آزادی  زندانی سیاسی آزادیخواه به گوش  مردم جهان بیرون از ایران برسد


سازش و تسلیم با نظام جمهوری اسلامی ایران, نه

جای که پای حیثیت شهروند بودن, پای دفاع از آرمان حقوق سیاسی داشتند, و منافع
 اقتصادی مردم کارگر در میان است, آیا جای برای سازش و تسلیم با نظام جمهوری 
اسلامی ایران و ولایت فقیه رهبر ایران حتی به اندازه سر سوزنی وجود دارد ؟
جواب قاطع, پیشاپیش توسط آن مردم آزادیخواه اندیشه و عمل و اعتماد انقلابی
. که همه ما را به نزد هم گرد آورده است
ما همه ایمان داشتیم و داریم که راه رهایی و آزادی مردم و میهن مان ایران را از
 .چنگال نظام جمهوری اسلامی ایران ولایت فقیه رهبر ایران در آوریم
بنابراین سازش و تسلیم هر چند کوچک و جزئی چگونه می توانست در این میان
 راه پیدا کند؟

دوش آگهی زیاد سفر کرده داد باد
من نیز دل بباد دهم هر چه بادا باد
کارم بدان رسید که همراز خود کنم
هر شام برق لامع و هر بامداد باد
در چین طره تو دل بی حفاظ من
هرگز نگفت مسکن ما لوف یاد باد
امروز قدر پند عزیزان شناختم
یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد
خون شد دلم بیاد تو هر گه که در چمن
بند قبای غنچه گل میگشاید باد
از دست رفته بود وجود ضعیف من
صحبم ببوی وصل تو جان باز داد باد
حافظ نهاد نیک تو کامت بر آورد
جانها فدای مردم نیکو نهاد باد
حافظ

Dienstag, 22. April 2014

Die Religion wie nahm sie ihrem Anfang?

Die Religion: Wie nahm Sie ihren Anfang?
Die Geschichte der Religion ist so alt wie die Geschichte des menschen selbst.
So sagen es die Archäologen und die Anthropologen. Sogar bei den; Primitivsten;
Völkern, das heißt bei den unentwickelten Kulturen, sind Beweise für eine bestimmte
Form der Anbetung zu finden.

So schreibt die New Encyclopadia Britannica: ,,So weit Gelehrte feststellen konnten,
hat niemals und nirgendwo ein Volk existiert, das nicht in einem gewissen Sinne
religiöse war.

Neben ihrem hohen Alter zeichnet sich die Religion durch große Vielfalt aus.
Jedes Volk der Erde hat seinen Gott oder seine Götter und seine Art, sie anzubeten:
die Kopfjäger im Dschungel Borneos, die Eskimos in der Arktis, die Nomaden in der
Sahara und auch die Städter in den Metropolen der Welt.
Die Vielfalt unter den Religionen ist wirklich erstaunlich.

Folglich steigen Fragen auf. Woher stammen all die Religionen?
Sind sie unabhängig voneinander entstanden, wie die markanten Unterschiede
Vermuten Lassen, oder haben sie, weil sie auch Ähnlichkeiten aufweisen, den gleichen
Ursprung? man könnte sich fragen: Wieso ist die Religion überhaupt ins Dasein
gekommen, und wie?
Die Antworten sind von entscheidender Bedeutung für jeden, der nach der Wahrheit
über Religion und über Glaubensansichten sucht.

Die Frage nach dem Ursprung
dass die Antwort einen Blick über die Grenzen der einzelnen Religionen hinaus erfordert.
Personen wie diese gelten zwar als Stifter der größeren, uns bekannten Religionen,
Jedoch ist festzuhalten, Dass eigentlich nicht sie selbst die Religion ins Leben gerufen
Haben.

Auch wenn sich die meisten Religionsstifter darauf beriefen, von Gott inspiriert worden
zu sein, so beruhten ihre Lehren doch meistens auf religiösen Vorstellungen, die es schon
Vorher gab.

Oder man modifizierte, das heißt änderte, bestehende religiöse Systeme, Wenn sie auf
eine oder andere Weise nicht mehr hinreichend waren.

Wozu führte dies? Plötzlich tauchten viele Theorien auf anscheinend ebenso viele, wie
es Forscher gab-wobei eine Theorie der anderen widersprach und sie an Wagemut
und Originalität zu übertreffen suchte.
Einige dieser Forscher gelangten zu wichtigen Schlussfolgerungen; die Arbeit anderer
geriet einfach in Vergessenheit.
Es ist lehrreich, einen Blick auf die Ergebnisse dieser Forschungen zu werfen.

Mit dem Aufkommen wissenschaftlicher 
Untersuchungen und der Evolutionstheorie wurden 
viele veranlasst, die Religion anzuzweifeln
Der österreichische Psychoanalytiker Sigmund Freud schrieb die Entstehung der Religion
der Furcht vor einer Vaterfigur zu
der Vaterfigur Gott, aus den Riten und Ritualen die Ur-Religion und aus dem verspeisen
 des getöteten Vaters der Brauch der Kommunion, der in vielen Religionen gepflegt wird.

Es könnten zahlreiche andere Theorien über den Ursprung der Religion angeführt werden.

Ein alten Frage.
Im ersten Jahrhundert unserer Zeitrechnung war Athen ein bekanntes Zentrum der
Gelehrsamkeit.
Unter den Athenern gab es Vertreter vieler verschiedener geistiger Richtungen, wie die
Epikureer und die Stoiker, die alle ihre eigenen Vorstellungen von göttern hatten.
Gestützt auf diese verschiedenen Vorstellungen, verehrte man viele Gottheiten, und es
entstanden unterschiedliche Arten der Verehrung.
Demzufolge war die Stadt voller Götzen und Tempel ( Apostelgeschichte 17:16 ).
Etwa um das Jahr 50 u.Z. besuchte der christliche Apostel Paulus Athen und
unterbreitete den Athenern einen völlig anderen Gesichtspunkt. Er sagte zu ihnen:
Der Gott, der die Welt und alles, was darin ist, gemacht hat, dieser, der der Herr des
Himmels und der Erde ist, wohnt nicht in Tempeln, die mit Händen gemacht sind, noch
wird er von Menschenhänden bedient, als ob er etwas benötigte, da er selbst allen
Personen Leben und Odem und alles gibt,, ( Apostelgeschichte 17:24,25).

Ein Frühes goldenes Zeitalter
Chinesische Legenden erzählen von einem goldenen Zeitalter während der Herrschaft
von Huang-Ti ( Gelber Kaiser ) In mythischen Zeiten.
Interessanterweise hat gemäß einer der Sagen, die in vielen Religionen zu finden sind,
die Menschheit in einem goldenen Zeitalter ihren Anfang genommen, in dem der mensch
ohne Schuld war, glücklich und friedlich in enger Gemeinschaft mit Gott lebte und
Krankheit und Tod nicht kannte.

Das Awesta, die heiligen Bücher der zoroastrischen
Religion,
Erzählte von ,, dem gerechten Yima, dem guten Hirten, dem ersten Sterblichen, mit
dem sich Ahura Mazda ( der Schöpfer ) zuerst besprach.
Ahura Mazta gebot ihm: So fördere meine Welt, so mehre meine Welt, so sollst du
dich mir bereit stellen als Schützer und Wächter und Beaufsichtiger der Welt.
Zu diesem Zweck sollte er,, eine Vara,, bauen, eine unterirdische Wohnung für alle
Lebewesen, Darin war weder Niederdrückung noch Niederträchtigkeit, weder
Nichtklugheit noch Gewalt, Weder Armut noch Täuschung,
Die Bewohner wurden nicht durch böse Geister befleckt. Sie wohnten unter
duftenden Bäumen und zwischen goldenen Säulen; Sie waren die größten, die besten
und schönsten auf Erden; sie selbst waren ein großes und schönes.

Menschen die nicht an Gott glauben, Das war früher
so, und das ist heute noch so.
Menschen, die nicht an Gott glauben, sehen die Sache natürlich etwas anders Sie
Schreiben diesen menschlichen Zug, wie in Kapitel 2 gezeigt wurde, Psychischen
oder anderen Bedürfnissen des Menschen zu.
Ist jedoch nicht allgemein zu beobachten, dass die Menschen, wenn sie in Gefahr
oder in einer verzweifelten Lage sind, als erstes Gott oder irgend deine höhere macht
um Hilfe anrufen?  Das war früher so, und das ist heute noch so.

Archäologen fahren daher fort: Jeder, der bei den ältesten Naturvölkern forschte,
wird ein Erlebnis nie vergessen: Das Wissen dieser Menschen von Gott, ihre ganz
lebendige Erinnerung an ein höchstes Wesen.









Mittwoch, 16. April 2014

دعوت به وحدت در زیر آتش حمله

نخست اجازه بدهید دو موضوع را از هم تفکیک کنیم : آنچه که اتفاق افتاده و متعلق به گذشه است, و آنچه که هنوز اتفاق
نیفتاده و یا در شرف وقوع و اتفاق است. بررسی این دو موضوع مستقیماً به بررسی دو مقوله کاملا متفاوت - هر چند
.مرتبط به هم - منجر می شود

یکی پهنه تاریخ که تحلیل و بررسی علمی از یک واقعه یا جریان سیاسی ؛ اجتماعی و متعلق به گذشته را در بر می گیرد؛
 .و دیگری پهنه وظایف و مسئوولیت های کنونی که تاکتیک و خط مشی زنده روز یا آینده نزدیک را شامل می شود

به عنوان مثال یک مرحله و یک تصویر اساسی از دوران آرا و رای گیری ریاست جمهوری ایران که هدف واژگونی
نظام جمهوری اسلامی ایران ولایت فقیه رهبر ایران را دنبال می کند, بالاخره در چندین سال نظام جمهوری اسلامی
.ایران به انتها می رسد 

.این واقعه ای است که دیگر در این روزها موضوع ریاست جمهوری ایران  متعلق به گذشته محسوب می شود

در این پروسه که شاید بنا به اعتباری بتوان زمانی معادل عمر نظام جمهوری اسلامی ایران و ولایت فقیه رهبر ایران برای 
قایل شد و حداقل می توان شکل عمومی و بارز آن را از سال  1357؛ و بعد و شکل حاد و قهر آمیز آن را از
.سال  1360؛ به بعد دانست

از اصول گرایان نظام جمهوری اسلامی ایران و اصلاح طلبان  نظام عناصر بی شمار و گوناگونی با ایدئولوژی  ولایت فقیه
رهبر ایران و برنامه های گوناگونی ایدئولوژی اقتصادی شرکت داشتند و همه ما می دانیم و یا لااقل به طور کلی در تاریخ 
.مضبوط است که هر کدام در این پروسه چه مواضعی اتخاذ کردند, چه نقشی ایفا نمودند و چه تأثیری باقی گذاردن


و همه اینها  درست در چندین سال نظام جمهوری اسلامی ایران و ولایت فقیه رهبر ایران  در چند سال های گذشته و حال
.مربوط می شود به مقوله تاریخ و گذشته 1360 و 1388 وارد مرحله تازه ای شد 

در این مرحله اساسا این گسترش و تعمیق مبارزه ضد امپریالیستی توسعه تعمیق و تحکیم دموکراتیک در معنای هر چه
توده ای تر و اعتراض تر آن است که هدف این مرحله از جنبش اعتراضات و مضمون کار و فعالیت کنونی و آینده نزدیک
.سازمان ها و احزاب  آگاه را تشکیل بدهند

بررسی آن بخش آن از وظایف و خط مشی های ضد جمهوری اسلامی ایران و ضد ولایت فقیه رهبر دیکتاتوری ایران
احزاب و گروهای مبارز و آگاه که در گذشته جریان داشته  است, اینک در حیطه تاریخ قرار گرفته است, در حالی که وظایف
مربوط به تحقق دموکراتیک توده ای و نابودی سلطه امپریالیسم و استقرار ایران آزاد در حیطه امر زنده روز آینده در
 .حیطه تاکتیک و خط مشی  زنده روز قرار می گیرد

اینک هر گروه و هر حزب مترقی و دموکراتیک متناسب با پایگاه اجتماعی خویش , متناسب با شعار آزادیخواه و جهانبینی
خویش, خط مشی و برنامه خاصی را برای این دوره از وظایف خویش در پیش می گیرد که بررسی انتقادی از آن و همین 
طور نتایج عملی حاصله از این انتقاد, به کلی با بررسی و شیوه تحقیق و انتقاد درباره آنچه که همان حزب و گروه در
گذشته انجام داده مخصوصا در این مقایسه منظور گروها و احزاب ها هستند و نتایج و درس هایی که می توان
.از این بررسی تاریخی گرفت

موضوع این که ما در گذشته چه کردیم و علیرغم میل و خواست و نامگذاری و مقصود باطنی ما و آنچه که انجام دادیم , نام
و ماهیت سیاسی و اجتماعیش چه بود, و این که چرا دست به چنین عملی زدیم و فلان تاکتیک و خط مشی را انتخاب کردیم 
و این که فلان واقعه یا حادثه مربوط گذشته ماهیتش چه بود و چرا به وقوع پیوست , هم مقوله اش یعنی تاریخ و هم لاجرم
. شیوه تحیقیق و بررسی اش به کلی با مقوله آنچه که داریم انجام می دهیم و یا باید انجام بدهیم ,

ما وقتی به گذشته یعنی به تاریخ می نگریم داده های بسیار زیادی برای تبیین و توضیح هر واقعه در مقابل خود می یابیم که به
.هیچ وجه در زمان وقوع همان واقعه معلوم مشهود نبودند
  
ما وقتی به تاریخ و یا به عبارت خلاصه تر به یک واقعه یا جریان اتفاق افتاده در گذشته فکر می کنیم حداقل اش این است که 
خود آن واقعه خود واقعیت مجسم آن جریان با همه خصوصیات و مشخصاتش موجود و ثبت است و به نحو غیر قابل انکار و
غیر قابل تغییری هم ثبت و موجود است و کار ما به عنوان یک محقق یا تحلیل گر تاریخ این است که مجموعه آن علل
و عواملی را که به بروز و وقوع آن حادثه و آن جریان منجر شده است, به نحوی علمی از یک دیدگاه سیاسی و اجتماعی
.کشف و روشن نماییم

برای این کار ما نه تنها آن واقعه و آن جریان مربوط به گذشته را بطور دید سیاسی در دست داریم, بلکه همچنین بسیاری از
حوادث و شرایط پیرامون آن را هم در دست داریم و باز هم علاوه بر همه این ها از نمونه های مشابه تاریخی آن جامعه
خودمان یا در جوامع دیگر مطلع هستیم و با همه این معلومات است که ما به قضاوت درباره آن حادثه و تحلیل ماهیت و نقش و
.اثر سیاسی و اجتماعی آن می نشینیم



Montag, 14. April 2014

روحانیون و آقازاده هایشان در نظام جمهوری اسلامی ایران

بچه های  ترگل ورگل شان برای درآوردن پول نان و خرج مدرسه خود حتی یک روز نیز به دنبال کار
توی شرکت ها  تولید پوشاک یا کار دیگر علاف نشده اند, و دم در هر کارگاهی سر خم نکرده اند و تا
چشم باز کرده همه جور وسائل راحتی و رفا را در مقابل خود دیده اند , و هنوز پشت لب این آقازاده ها
درست سبز نشده که پدررانشان برای آقازاده ها خودیشان دختر خانم تازه بالغ برای آقازاده ها حجرۀ
مجاور را برایشان عقد کرده و مهریه و جشن مخصوصاً سنگینی را هم گرفته اند  تا مبادا به اعتبار
روحانیون در نظام جمهوری اسلامی ایران لطمه ای بخورد و در عین حال واضع هم هست که تا موقعی
که آقازاده ها تحصیلاتشان در علیمه قم  را ادامه می دهند یا هنوز حجره مستقلی پیداه نکرده اند
 مخارجشان با والدین روحانیون نظام جمهوری اسلامی ایران محترم است و عروس خانم هم آنقدر جهیزیه
 .همراه آورده اند که اتاقهای چندین طبقه  آقازاده ها را به اندازه کافی پر و پیمان شود

بله با  یک چنین مقدماتی از نحوه زندگی در خانه های آقازاده ها پر واضع است که دلیلی وجود ندارد که
.فرزندان ایشان , دزد و قمارباز یا لات و فاحشه خانه رو و قاچاقچی از آب در بیاید

اگر مزاج آقازاده ها یا حتی خوده آقایان روحانیون نظام جمهوری اسلامی ایران تنوع طلب باشد, الحمدالله
به اندازه کافی وسائل حلال و شرعی! وجود دارد . خانه مجزایی دور از چشم اغیار اجاره می کنند و در
این دنیای وانفسا هم که پول را روی سنگ بگذاری آب می شود صدها زن جوان شوهر مرده و بیوه آبرودار
وجود دارند که حاضرند به شرط تامین حداقل زندگیشان, خود را به صیغهء آقایان روحانیون یا آقازاده هایشان
نظام جمهوری اسلامی ایران در بیآورند و در عین حال, سال ها هم صدایشان در نیاید! و در این ماجرا و
؛ برای ؛ جوش دادن این وصلت نیمه مخفی از مسجد و بازاری ها خمس زگات بگیرند,آقایان روحانیون گرفته
تا زن خاتم پیر مسجد نیز با اشتیاق کامل , آقایان روحانیون و آقازاده ها یشان نظام جمهوری اسلامی ایران
.یاری می کنند

در این میان واضع است که روحانیون نظام جمهوری اسلامی ایران و فرزندان شان ایشان و نمایندگان فکری
سیاسی شان باید چنین قضاوت کنند که با فراهم بودن این همه راه های حلال و شرعی, آدم باید حرامزاده و
ذاتاً شرور و جنایت پیشه و مخبّط باشد تا باز هم دنبال افعال حرام بگردد! یا این همه اطعمه و اشربهء حلال
و گوارا و لذت بخش را رها کنند و مایع مسموم و تلخی را سر بکشد یا دود ماده تلخ تر دیگری را به ریه
.فرو ببرد! حقا که مجازات چنین موجودات ذاتا نا پاکی معلوم است

باید هر چه زودتر زمین خدا را از لوث وجود چنین عناصر ملعومی پاک کرد و بندگان پاک و مومن خدا
یعنی امثال آقایان روحانیون نظام جمهوری اسلامی ایران و آقازاده هایشان را عذاب هم نشینی و تنفش در
محیطی که آنها هم نفس می کشند نجات داد

عقب ماندگی جامعه ایران و فقر اقتصادی و فرهنگی مجموعهء نیروهای جامعه اجازه پذیرش و قبول چنین
.افکار و نگرش هایی را هنوز و هنوز شاید تا سالیان دراز دیگر, نخواهد داد

پنجشنبه 18 مرداد 1358 محمد تقی شهرام دفترهای زندان جمهوری اسلامی ایران

Samstag, 12. April 2014

اشعار حافظ

حافظ
دی پیر می فروش که ذکرش بخیر باد
گفتا شراب نوش و غم دل ببر زیاد
گفتم بباد میدهم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه بادا باد
سود و زیان و مایه چو خواهد شدن زدست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد
بادت بدست باشد اگر دل نهی هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رود بباد
حافظ گرت زپند حکیمان ملامتست
کوته کنیم قصه عمرت دراز باد
حافظ
تو بهارست در آن کوش که خوشدل باشی
که بسی گل بدهد بازو تو در گل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
چنگ در پرده همین میدهدت پند ولی
و عظمت آنگاه کند سود که قابل باشی
در چمن هر ورقی دفتری حال دگرست
حیف باشد که زکار همه غافل باشی
نقد عمرت ببر و غصه دنیا به گزاف
گر شب و روز درین قصه مشکل باشی
گر چه اگر راهیست پر از بیم زما تا بر دوست
رفتن آسان بود از واقف منزل باشی
حافظ گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع شمایل باشی



Freitag, 11. April 2014

جنگ را باید با بدیها کرد

این جنگ ها که در جهانیست جز میوه آز و کینه توزی چیزی نیست : جز از خیمهای پست جانوری
بر نمی خیزد. این توده ها بهر چه میجنگند ؟ بهر چه پیروی از خرد نمیکنند؟ آیا چه جدایی میانه
یکه ها و توده هاست؟ آیا بیابنیگری نیست که به هیچ شوندی خون میلیونها جوانان را میریزند؟
سیاهکاری نیست که بر سر شهرها بمب میبارانند ؟ در راه کدام خواست بزرگی اینهمه آسیب ها را
.میرسانند؟ اینمردانی که جهانرا با ازمندی و خونریزی راه میبرند ارجمند نتوان داشت

این جنگ ها که در جهانست و در هر چند سالی یکبار تازه میگردد جز میوه آز و کینه توزی نیست
.جز از خیمهای زشت بر نمیخیزد, جز همسنگ پیکارهای پلنگان و گرگان نمیباشد
این توده ها بهر چه می جنگند؟ اگر در باره مرز , یا در باره دیگری دو سخنی میدارد چرا آنرا با
داوری بپایان نمیرسانند؟ چرا پیروی از خرد نمی کنند؟ آیا چه جدایی میانه یکه ها و توده هاست ؟
بهر چیست که یکه ها باید دوسخنیهای خود را با داوری به پایان رسانند ولی توده ها بزورآزمایی
برخیزند و دست به توپ و تانگ و تفنگ بازند؟

راستش آنست که دولتهای بزرگ اروپا که در سایه ساختن جنگ های نوین بسیار, خود را نیرومند
دیده اند هر یکی به آرزوی فرمانروایی به جهان افتاده میخواهد یگانه دولت بزرگ باشد که کشورهای
پس افتاده آسیا و کشورهای شرقی را زیر دست گیرد و به کشورهای کوچک اروپایی چیرگی نماید و
.چون چند دولتست که این آرزو را میدارند از اینرو در میانه کشاکش پیدا میشود و کار به جنگ میانجامد

از آنسوی در هر یکی از این کشورها دسته هایی از جنگ بهره میبرند یک دسته کارخانه دارانند که از
راه فروش ابزار جنگ  و دیگر نیازاکها سود گزاف میبرند, یکدسته سیاستگرانند که در این کشاکش
.شناخته و بنام میگردند
یکدسته سرکردگانند که در هنگام جنگ به پایگها ی بالاتری میروند, یک دسته جوانان هوسمندند که از
.پیدایش جنگ میدان بخود نماییها و برتری فروشیها پیدا می کنند
.اینست جنگ پیایی پیش می آید و در هر بار آسیبهای بزرگی بجهان میرسد

هر چه هست, این جنگها نه به آنها نیازی هست و نه به جهان سودی از آنها میبرد. کاریست سراپا زیان و
.خود میوه خیمهای پست جانوری

آیا بیانیگری نیست که در هر جنگی از اینسو و آنسو خون میلیون ها جوانان را بخاک ریخته داغ به دلهای
مادرانشان مگذارند؟
آیا سیاهکاری نیست که بر سر شهرها بمب میبارانند و زنان و بچگان بیگناه را با بدترین مرگی نابود
میگردانند؟
آیا در راه کدام خواست, این آسیب ها را به جهان میرسانند؟ چه هوده ای از این سیاهکاریها چشم میدارند؟

اینمردانی که جهانرا با آزمندی و خونریزی راه میبرند ارجمند نتوان شمارید. اینان با رفتار خود جهان
.آدمیگری را از ارج انداخته اند, اینان آدمیان را هر چه پستتر گرداننده اند

اینان خود را سررشته داران جهان میشناسند و چنین وا مینمایند که جهانرا جز بدینسان راه نتوان برد, و ما
.نیک میدانیم که چون این گفته های ما را شنوند خواهند گفت: اینها آرزوهای خامیست
اینها پیش نرود , آدمیان از نخست چنین بوده اند و هستند؛ . یا خواهند گفت: شما بگویید مردمان که گوش
.نخواهند داد, زندگانی نبرد است

چون میخواهند دست از آزها و هوسهای خود برندارند چنین بهانه خواهند آورد. اینان از آن کسانیند که برای
.سیاهکاریهای خود فلسفه از برکرده اند. اینان نمیخواهند خرسندی و آسایش جهان را بدیده گیرند
نمیخواهند پیروی از خرد کنند. نمیخواهند خشنودی انسان را جویند. اینان میخواهند با هوسبازیهای خود
همیشه جهانیانرا گرفتار دارند. میخواهند پیاپی جهانرا به آتش و خون کشند. میخواهند در راه هوسهای خود
.میلیونها جوانانرا چون عنچه های ناشگفته بروی زمین ریزند

اینان آنانند که پیمان میبندند برای آنکه هر زمان خواستند بشکنند. آنانند که دروغ میگویند و دغل میکنند و
اینها را بد نمیدانند, آنانند که چون به یک توده ناتوانی میرسند, نه نام انسان, و نه آدمیگری و نه پیمان و نه
زینهار, هیچیک جلو زور گوییشان را نمیگیرد ولی چون از یک توده توانتری زور و فشار میبینند بیشرمانه
.بفریاد میپردازند و ستمدیدگی مینمایند

,اینان اندیشه های ما را خام پنداشته میخندند, و نا آگاهند که خامی اندیشه های آنها به همگی آشکار گردیده
.نا آگاهند که روزگار بکارهای آنان چه زهرخندهایی میزند

میگویند: اینها پیش نرود؛ مگیویم: چرا پیش نرود؟ دلیلش چیست؟ شما هر یکی در نوبت خود هوسبازی را
.بکنار گذارید و هر هدفی را پیش خواهد رفت

میگویند: آدمیان از نخست چنین بوده اند و هستند, میگویم نه , هر چه نبوده نباید بود, بسیار چیزهاست که
.نخست نمیبوده و سپس آغاز شده و پیش رفته. بسیار چیزهاست که تا کنون نیست و از این پس باید بود

در جهان یکروز بوده که داوری در میان نمیبوده و یکی چون از کسی زور میدیده و یا ستمی میشکشیده
میبایسته این نیز بزور آزمایی برخیزد, و خود داد خواهد. لیکن سپس کسانی به پیروی از خرد, دادگاه و
داوری پدید آورده اند و اکنون اگر کسی خود داد خواهد و بزور آزمایی برخیزد همگی او را دژ آگاه و
.بیابانی خوانند

میگویند: زندگی نبرد است ؛؛ میگویم: چه خوش بهانه ای بدستتان افتاده . لیکن بدانید این سخن بیپاست و ما
بیپایی آنرا نیک دانسته ایم, آری توان زندگی را با نبرد بسر برد, ولی یک زندگانی جانوری باشد. آن باشد
که امروز هست و شهرها ویرانه میگردد و میلیون ها مردان و زنان و کودکان قربانی آز هوس چند تنی
میشوند. اگر خواستتان این است که زندگانی جز با نبرد نتواند بود بسیار دورید و ما پاسخ چنین پنداری را
.بارها داده ایم

جنگ را باید با بدیها کرد. با ستمگریها و مرز ناشناسیها کرد. مردمان بجای آنکه بخیره با هم جنگند باید
دست بهم دهند و نیروی خود را یکی گردانند و با دشمن همگانی خود, که بدیهاست بجنگند. باید بکوشند و
جهان را از هر گونه بدیها از جانوران گزا و آزارا, و از بیماریها و از دغلها و نیرنگها بپیرایند. خواستشان
.این باشد و در این راه بکوشند و تا توانند پیش روند

بجای آنکه باین کشور و آن کشور بتازند و بیهوده این ابزار جنگ را به کار برند و خونها ریزند هر
توده ای در جای خود نشیند و به آبادی و نیکی جهان کوشند. و اگر توده ای را دیدند که سر ستمگری
میدارند و یا مرز دیگران را نشناخته در میگذرند, دست بهم داده آنان را در جای خود نشانند و این  ابزار
جنگ را در آنراه بسر برند

احمد کسروی


Dienstag, 8. April 2014

تلاش و توطئه های مافیای جمهوری اسلامی ایران

تلاش و توطئه های بی وقفه ی مافیای جمهوری اسلامی ایران و ولایت فقیه رهبر ایران جهت حفظ  قدرت و امتیازات
مافیای جمهوری اسلامی ایران و ولایت فقیه رهبر ایران از اولین شکست بزرگ و ناگهانی در اعتراضات گذشته تا از 
.پیشروی اعتراضات مردم ایران و جهت سیاسی رقیب دنبال کرده است

حادثه آفرینی بحران سازی اقتصادی و بیکاری اعمال فشارهای گوناگون بر نیروهای مخالف وابسته به نظام دستگیری 
عناصر رادیکال این جهت از جمله همکاران و نزدیکان رییس جمهوری ایران سازش های موقت و بده بستان با  خاتمی
و احمدی نژاد و حسن روحانی سرکوب اعتراضات مردم ایران, تهدید و دستگیری و قتل روشنفکران آزادیخواه 
سازماندهیعملیات خشونت و جنایت رسمی و غیررسمی , طراحی و اجراحی برنامه ی قتل های زنجیره ای , تهدید و 
تعطیل پی در پی مطبوعات منتقد, به خون کشیدن مقاومت های دانشجوئی ترور خارج از ایران و داخل ایران و 
.سیاهه ای از این تکاپوی لاینقطع است

بنابراین تهاجم ؛ واکنش شکست خوردگان وحشت زده در برابر خطرات احتمالی ناشی از توازن سیاسی پس از انتخابات
رییس جمهوری ایران تقلاها و آزمون های بی فرجام یک سال کار و ریاست جمهوری ایران حسن روحانی گذشته برای 
.متوقف ساختن روند کنونی است

آن چه تازگی دارد ابعاد حمله و ارتباط آن با سایر عملیاتی است که در آرزوی طراحان پروژه باید در گام های بعدی به 
.اجرا در آیند

هجوم گسترده ی اخیر و به طور کلی بحران اقتصادی کشور ایران که خشک مغزان ولایت فقیه رهبر ایران نظامی و غیر
نظامی نیروهای حاکم به عبث به آن دل بسته اند یک بار دیگر نشان می دهند که مافیای ولایت فقیه رهبر ایران برای حفظ 
امتیازات خویش لحظه ای از مقاومت و تلاش و توطئه باز نمی ایستند و با به کار گیری همه ی امکانات و اهرم ها مردم 
.و نیروهای سیاسی رقیب را از صحنه خارج سازند و به سلطه ی خویش دوام بخشند

آن چه اما تا کنون کمتر به آن توجه داشته اند شرایط کنونی جامعه ایران و ساختار توازن سیاسی نیروهاست که بازگشت 
.به گذشته را غیر ممکن ساخته است



Sonntag, 6. April 2014

اشعار حافظ

ما نگوئیم بدو میل بنا حق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ارزق نکنیم
عیب درویش و توانگر به کم بیش بداست
کاربد مصلحت آن است مطلق نکنیم
رقم مغلطه بر دفتر دانش نزنیم
سر حق بر ورق شعبده ملحق نکنیم
خوش برآنیم جهان در نظر راه روان
فکر اسب سیه وزین مغرق نکنیم
آسمان کشتی ارباب هنر می شکند
تکیه آن به که بر این بحر معلق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گوتر خوش باش که ما گوش باحمق نکنیم
حافظ از خصم خطا گفت نگیریم برو
ور بحق گفت جدل با سخن حق نکنیم


Mittwoch, 2. April 2014

!سیزده بدر سال دگر, آخوند به در

می دویدم در چمن های و هم انگیز
می نشستم در کنار باغ سرمست
می شکستم شاخه های راز را, اما
از تن این بوته هردم شاخه ای می رست

راه من تا دور دست دشت ها می رفت
من شناور در شط اندیشه های خویش
می خزیدم در دل امواج سر گردان
می گسستم بند ظلمت را ز پای خویش

عاقبت روزی ز خود آرام پرسیدم
چیستم من؟ از کجا آغاز می یابم؟
گر سراپا نور گرم زندگی هستم
از کدامین آسمان راز می تابم؟

از چه می اندیشم این سان روز و شب خاموش؟
دانۀ اندیشه را در من, که افشانده است؟
چنگ در دست من و من , چنگی مغرور
یا به دامانم, کسی این چنگ بنشانده است؟

گر نبودم یا به دنیای دگر بودم
باز آیا قدرت اندیشه ام می بود؟
باز آیا می توانستم که ره یابم
در معماهای این دنیا رازآلود؟

فروغ فرخ زاد