Montag, 15. Januar 2018

رفراندوم یعنی چی برای چه کسی

رفراندوم برای تغییر قانون اساسی و قوانین قضائی و قوانین قصاص
رفراندوم برای تغییر قانون اساسی و رژیم ولایت فقیه و روحانیون و سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران
و جابجا کردن مواضع قدرت و انتخاب جانشین دولت ایران و ایجاد یک نظام دموکراتیک در کشور ایران با همدلی
ملت مبارز معترض شهرهای ایران و نیرو سیاسی مبارز آزادیخواهان و گروه مبارز آزادیخواه داخل ایران بیشتری
با هم سخن بگوئیم و با احساس ضرورت و فوریت بیشتری به عمل بر خیزیم. و

ملت مبارز شهرهای ایران و تهران
حل هر اعتراضی نخست موکول به شناخت و طرح درست اعتراض است. اگر داده های واقعی اعتراض را
بدرستی نشناسیم و آنها را در ارتباط با هم و با کلیت شرایط اجتماعی بدرستی مطرح نکنیم هرگز
نخواهیم توانست راه حلی برای اعتراضات ملت ایران بیابیم. و
رییس‌جمهور حسن روحانی در چهار گذشته و در این سال گذشته و امروز کشور ایران هیچ تغییر
مثبتی در وضع کشور ایجاد نکرده و آشکارا به شکست مبارزه ملت ایران انجامیده است. و
نزدیک به یکسال و نیم از ریاست جمهوری حسن روحانی گذشته اقتصاد کشور همچنان متلاشی
و از کار افتاده است، تورم و گرانی و بیکاری و فقر و کاهش درآمد کارگران ملت همچنان بیداد
میکند. و
آزادیهای اساسی و حقوق طبیعی مردم ایران همچنان قربانی ها معترضین درشهرها ایران
خودسری و خود کامگی رژیم سپاه پاسداران و روحانیون جمهوری اسلامی ایران است.و
و سران رژیم در چنین هنگامه ای از مصیبت و فاجعه،  بجای ارائه برنامه ای موثر برای
بازسازی کشور و ایجاد نظامی که قادر به حل مشکلات و اداره جامعه باشد، همچنان سرگرم
نزاع بر سر قدرت و استفاده از ابزار تروریسم در کشور های دوست ولایت فقیه در جهت
تثبیت مواضع شخصی و گروهی خویش اند. و
همه اینها در شرایطی است که مسائل کشور ایران، بدنبال رشد بیسابقه و مهار نشده
جمعیت کشور که بزودی از مرز هشتاد میلیون نفر خواهد گذشت، روز بروز ابعاد فاجعه
بار تری پیدا میکند و نیاز مندیهای جامعه ما در زمینه بهداشت و درمان، تامین مسکن برای
ملت ایران بیکار و ملت آواره پناهجوه و بیخانمان، ایجاد زیر بناهای لازم برای آموزش و
پرورش کودکان و جوانان، تربیت و تامین نیروی انسانی کار آزموده برای گرداندن چرخ
اقتصاد کشور روز بروز شدید تر میشود. و
ابعاد این مسائل آنچنان غول آساست که اگر در یافتن راه حلی برای معترضین کشور ایران
برای خروج از بن بستی که جمهوری اسلامی ولایت فقیه کشور ما را در آن گنجانده گرفتار
کرده است اقدامی عاجلی صورت نگیرد بیم آن میرود که ما به چنان حدی از عقب ماندگی و
انحطاط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی سقوط کنیم که بیرون شدن از آن تا چند سال دیگر متمادی
میسر نباشد. و
ویرانی کشور ایران از بیکاری و ملت معترض برای آزادی بیان و مزد  کارگران برای نان در زیر
سلطه ولایت فقیه فقط معلول سوء نیت، بی کفایتی و نادانی رهبران و گردانندگان این نظام
نیست. و
وضعی که کشور ما در سایه نظام ولایت فقیه بدان گرفتار شده است به گوهر خود این نظام
سپاه پاسداران مربوط میشود. ما با نظامی روبرو هستیم که حق حقوق شهروندان حاکمیت ملت
را نفی کرده و ادعای موهوم و ضد تاریخی ولایت فقیه آنهم از نوع مطلقه اش را بجای آن نشانده
است. و
این نظام نه تنها از دیدگاه سیاسی، استبداد ی و انحصارگر است، بلکه باید گفت اصولا چیزی بنام
جامعه مدنی متشکل از افراد و گروههای سیاسی ذیحق و صاحب اختیار سیاسی نمی شناسد و
خود را پایبند به هیچ قاعده و قانونی که در حقوق که در حقوق ملت ایران و میراث ثروت ملی
و آزادی بیان و نیروی سیاسی و فرهنگی ملت معترض امروز ایران معتبر دانسته میشود نمی داند
نظامی است انسان ستیز و آزادی کش که به ذات و گوهر خود با هرگونه مشارکت مردم در تعین
سرنوشت سیاسی خویش مخالف است. و
پس رسالت ما کنار گذاشتن قاطعانه این تلقی نادرست از اداره کشور و اصرار بر حق حاکمیت ملت
و تاسیس نظامی است که برپایه قانون برخاسته از اراده ملت اداره شود. و
آشکارا سخن فقط بر سر مبارزه با جمهوری اسلامی و براندازی این نظام نیست. جانشین این رژیم
یعنی حکومتی که قادر به جلب همکاری و مشارکت همگان باشد نیز مطرح است. و
حتی اگر گروهی از مخالفان جمهوری اسلامی ایران در عمل به تنهائی به براندازی این نظام قادر
شود، اداره کشور بدون مشارکت سیاسی دیگر گروهها و برخورداری از حمایت ملت مبارز و
داشتن مقبولیت در وجدان عمومی جامعه امری ناپذیرفتنی است. هر برنامه یا نظری که برای آینده
ایران تدوین میشود باید در آغاز و بدون غل و غش و آشکارا اعلام دارد که وراء حاکمیت ملت هیچ
گونه ولایتی به نمایندگی خدا یا به موهبت الهی برای کسی نمیپذیرد و هیچ سابقه زندان و شهادت
هیچ سرمایه وجاهت هیچ میراث سنت و هیچ اسباب زور و قدرتی را آنقدر معتبر نمیداند که به تنهائی
جانشین اجماع اجتماعی و اراده عام ملت ایران شود. و
آن را نه تنها تجارب ما ایرانیان در چند سال گذشته که برخی از آنها با از خود گذشتگی و ایثارهای
حیرت انگیز نیز همراه بوده، نشان داده بلکه بیش از نیم قرن تجربه در نظامهای مطلق گرای دیگر
جهان نیز به روشنی ثابت کرده است. و
ملت جهان نمونه های بارز این حقیقت را در صفحات مطبوعات و بر پرده های تلویزیونها هر
روز به چشم خود میبینند. و
از آنجا که هیچ گرایش و نیروئی نباید و نمیتواند خود را به تنهائی مدعی اداره ایران آینده
بشناسد، نوع نظام آینده را نیز هیچ گروهی نباید و نمیتواند اکنون و پیشاپیش تعیین کند. و
حرف به معنای آن نیست که نیروها و گرایشها ی مختلف سیاسی نوع نظام مورد علاقه خود
را فراموش کنند. بر عکس، نیروها گرایشها ی مخالف ولایت فقیه باید نظریات و برنامه های
خود را در قالب نظام دلخواه خویش، اعم از نمایندهگان گروه مبارز آزادیخواه داخل کشور
ایران و نیروهای سیاسی مبارز آزادیخواه از هم اکنون تعیین و علام کنند.و

اما در نظر داشته باشیم که اعلام نظریات و گزینشهای دلخواه آنان یک چیز است و مبارزه سازمان
یافته در چهارچوب اصول مشخص برای رسیدن به مرحله ای که رای رفراندوم ملت ایران از
طریق گزینشی آزاد و نظارت شده از سوی سازمانهای سیاسی و گروه مبارز آزادیخواه داخل ایران
نوع نظام آینده ایران را تعیین کند، چیز دیگر.
اصرار هر گروهی درتحمیل گزینش پیش از مراجعه به آراء رفراندوم عمومی ملت ایران در واقع
پافشاری درانحصار طلبی سیاسی است. و
این نه تنها کمکی بشکل گرفتن یک نظام جانشین ملت و دمکراتیک نخواهد کرد بلکه همه راهها
را برای شکل گرفتن چنین نظامی خواهد بست و در نظام آینده ایران باید نظامی کثرت گرا، و
در بر دارنده گرایشهای گوناگون سیاسی، مبتنی برتوافق عام سیاسی و مشارکت دموکراتیک
همه نیروهای فعال و سازنده در اقتصاد، اجتماع، فرهنگ و سیاست کشور باشد، و گرنه امکان
دوام و موفقیتی نخواهد داشت. و
چنین نظام کثرت گرا و دموکراتیکی خود بخود بر اساس حرکات، برقرار نخواهد شد. این شیوه
از اجماع عام و پذیرش ضرورت مشارکت دموکراتیک همه نیروهای فعال و سازنده کشور در
سرنوشت ایران را باید هم اکنون در مرحله مبارزه با نظام کنونی پایه ریزی و ایجاد کرد، و
ساختهای متناسب با آن به وجود آورد تا خود مبنائی باشد برای حراست آزادی و دموکراسی
و پیشبرد آن در آینده کشور، و اهرمی نیرومند، برای توازن نیروها و تعدیل قدرت در ایران
آینده. و
ما دیگر نمی توانیم درباب ضرورت آزادی در ایران و برقراری نظامی که حقوق همگان در آن
محفوظ بماند فقط به دادن شعار و بیان گفتارهایی کلی بسنده کنیم. و
ما باید هم اکنون و در مرحله مبارزه با نظام ولایت فقیه و سپاه پاسداران در عمل ثابت کنیم که
انحصار گرا نیستیم، و وجود خود را محور همه چیز نمی بینیم و حاضرین با مخالفان سیاسی
خود به گفت و گو بنشینیم و با کمک آنها به نمایندهگان سیاسی و با گروه مبارز آزادیخواه داخل
ایران متشکل از سازمان ها و نیرو های معتقد به آزادی و دموکراسی را ایجاد کنیم. و

گروه مبارز آزادیخواه داخل ایران
گروه مبارز آزادیخواه خارج از ایران
16. 01. 2018
تاریخ ایران 1396 

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen