اول - خرداد ماه 1364
مطفی مدنی
هر بار که سخن از انتقاد و انتقاد از خود به میان می آید , بلافاصله این ایده در ذهن بسیاری از دوستان
.ما شکل می گیرد که بله در گروه سرخ از ضعف ها و خطاها نباید هراس داشت
ضعفها و اشتباهات فردی و گروه ی را باید بی رحمانه به باد انتقاد گرفت, صادقانه از خود انتقاد کرد
.ضعفهای خود را شناخته و در جهت تصحیح آن حرکت کرد
و دقیقاً به همین علت است که بارها به دوستانی بر می خوریم که ضعفهای خود را میشناسند, مدام از
خود انتقاد می کنند-صادقانه هم انتقاد می کنند- اما همیشه همان ضعفها و خطاهائی که خود بهتر از
هر کس دیگر بر آن آگا هند,در زمینه های فعالیت و حرکاتشان تکرار می شود و باز هم تکرار
.می شود
این نمونه ای از یک بدیل واکنشی در برابر گرایشات انتقاد ناپذیر بود,و گویای این حقیقت است که
هم این دسته از انتقاد کنندگان و هم آن دوستانی که بر اینگونه انتقادات صحه می گذارند و آن را می
پذیرند , و در صورت تکرار باز هم می پذیرند , هیچ کدام درک درستی از مضمون واقعی انتقاد
دمکراسی ندارند و علیرغم همه صداقت و صراحتی که در کار خود بکار می گیرند , هنوز قادر
.نیستند مرز بین صداقت دمکراسی و صراحت خود را از یکدیگر تفکیک کنند
هسته های سرخ با اجتناب از این روش در هر امر انتقادی قبل از هر چیز باید به خود مسئله انتقاد
.با دید انتقاد سرخ بنگرند
باید مضمون سرخ انتقاد و انتقاد از خود را بشناسند باید بدانند که از چه چیزی و برای چه انتقاد
می کنند و توجه داشته باشند که دیدگاه حاکم بر انتقاد وسیله ای است برای تغییر واقعیت.
انتقاد ابزاری است برای تغییر روش برای تکامل تفکر و شعور انتقاد وسیله ای است برای نفی
.موجودیت کهنه و تکامل به وصعیت جدید
دوستی که بارها به اشتباهات خود انتقاد می کند ولی مدام به تکرار همان اشتباه می پردازد,در
.حقیقت ارتباط ذهنیت و واقعیت را نمی شناسد
فردی است که ذهنیت و شعور خود را به بازی گرفته است , بدون آن که عناصر تحول بخش
وقتی می گوئیم انتقاد باید به منظور بر طرف کردن اشتباهات و خطاها و دست یابی به
راه حل های جدید صورت گیرد , هنگامی که می گوئیم انتقاد باید برای تغییر واقعیت و
نفی وضعیت موجود و جایگزینی وضعیت جدید انجام گیرد , وقتی می گوئیم انتقاد هدف
خود را به کار گیری تجارب ارتقا آگاهی تکامل شعور و بالا بردن توانمندی و تقویت اراده
برای تغییر و تبدیل و تحول به وضعیت جدید قرار می دهد , پس قبل از همه لازم است
.بگوئیم انتقاد باید از هرگونه بر خورد شخصی مبرا باشد
البته ظاهراً این اصل پذیرفته شده ای است و از قضا همان دسته از دوستانی که انتقاد
از خود مکرر را به یک امر یکنواخت و خستگی آور در خود تبدیل کرده اند, شاید بیشتر از
.دیگران خود را به این اصل پایبند می دانند
.ولی صرف این پذیرش کافی نیس
پیش شرط اینکه بدانیم چرا یک امر انتقادی را نباید به یک وسیله برای تصفیه حساب
شخصی و گروه ی تبدیل کرد, لازم است بدانیم اصولاً چرا روشهای انحرافی انتقاد به
!امر شخصی تبدیل می شود ؟
همانگونه که می دانید هدف سرخ ها تغییر جامعه طبقاتی از اشکال کهنه به شکل
.نوین و غیر طبقاتی است
اهداف سرخ تغییر مناسبات اجتماعی است و نه تغییر خصلت و شخصیت اشخاص
چرا که خصلت و خصوصیات فردی خود در نتیجه تغییر مناسبات اجتماعی جبراً دگرگون
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen