هیچ چیز دیگری آرزو ندارم جز آنکه بتوانم آزادانه نفس بکشم

هیچ چیز دیگری آرزو ندارم جز آنکه بتوانم آزادانه نفس بکشم
به همین خاطر از آن بسیار چیزهایی که آزادیم را محدود می کنند و مرا در برگرفته اند رنج می برم  قدم اول هم اینستکه
.هر چه را که بوی آزادی جدل و نفی و نفرد دارد در خودم ریشه یابی کنم

نقل این مطالب برای تو که در تهران در مرکز حوادث و تصمیم گیری ها بوده ای و کلیات و جزئیات پیش آمدها را بهتر
 .از من می دانی و نوشتن آنها در این روزها که در واقع خاطرات سیاسی به حساب نمی آید

امری بیهوده است, اما نمی دانم به چه دلیل خود را مجبور به نوشتن آنچه در دل دارم می بینم شاید برای آن که تو و امثال تو
.به حرف بیاید و خاطرات واقعی این روزها را که اینطور مشاهده داشتن بنویسند
تا به حال آنچه در باره آزادهای یواشکی خوانده ایم بیشتر جانبداری و  دفاع نشان بدهند